Udzielanie świadczeń zdrowotnych przez publiczny zoz jako wykonywanie władzy publicznej (art. 417 k.c)
Odpowiedzialność za błędy w sztuce – podstawy, przesłanki, zobowiązani do naprawienia szkody Odpowiedzialność odszkodowawcza władzy publicznej i samorządu w sferze imperium (art. 417 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Szczególne wątpliwości powstają w związku ze szkodami powstałymi w wyniku działalności państwowej służby zdrowia.
Poza pojedynczymi przypadkami (szczepienia obowiązkowe), korzystanie z publicznej służby zdrowia nie jest obowiązkowe, obok państwowej służby zdrowia funkcjonuje sektor prywatny.
Publiczna służba zdrowia nie jest sferą, w której państwo lub jednostki samorządu terytorialnego dysponują środkami władczymi wobec obywateli.
Na gruncie dawnego stanu prawnego (przed nowelizacją art. 417 k.c.) przepis ten stanowił podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa za szkody wyrządzone w trakcie leczenia, ponieważ lekarze uznawani byli za funkcjonariuszy państwowych.
Zapewnienie właściwego funkcjonowania opieki zdrowotnej (podobnie jak edukacji, czy systemu emerytalnego) jest jednym z zadań państwa – funkcją publiczną, jednak nie jest to zadanie realizowane w sposób władczy. Przymus korzystania z publicznej opieki zdrowotnej nie ma charakteru prawnego, ale faktyczny.
Wyrok SO w Płocku z dnia 26 kwietnia 2017 r., I C 2313/16
Standard: 52630 (pełna treść orzeczenia)
W sytuacji gdy szkoda ta pozostaje w związku ze zgodnym z prawem zachowaniem osoby prawnej, która ma określony budżet i obowiązek wykonywania świadczeń zdrowotnych na rzecz innych osób, brak podstaw, aby nawet w drodze analogii można było zastosować art. 417[2] k.c.
Wyrok SN z dnia 27 listopada 2014 r., IV CSK 141/14
Standard: 64959 (pełna treść orzeczenia)