Domniemanie szkody w wysokości niewyegzekwowanego od spółki zobowiązania; pojęcie szkody
Przesłanki odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania spółki z o.o.
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Stwierdzenie braku szkody po stronie wierzyciela zakłada wykazanie, że mimo wdrożenia we właściwym czasie postępowania upadłościowego, wierzyciel nie uzyskałby w tym postępowaniu zaspokojenia swojej należności ze względu na brak wystarczającego majątku spółki.
Pojęcie szkody występuje tu w znaczeniu odbiegającym od klasycznej cywilistycznej definicji szkody rozumianej jako uszczerbek w prawnie chronionych dobrach, którego miarą jest różnica stanu tych dóbr z czasu poprzedzającego i następującego po zdarzeniu wywołującym szkodę.
Pojęcie to należy odnosić do obniżenia potencjału majątkowego spółki, dlatego członek zarządu powinien, odwołując się do stanu majątkowego spółki istniejącego w czasie właściwym dla zgłoszenia upadłości i biorąc pod uwagę określoną w art. 342 p.u.n. (tekst jednolity z 28 czerwca 2012 r., DZ.U. z 2012 r. poz.1112) kolejność zaspokajania się z masy upadłości, wykazać niemożność uzyskania przez wierzyciela zaspokojenia swojego zobowiązania (tak SN w wyroku z dnia 25 marca 2015 r., II CSK 402/14)
Wyrok SA w Katowicach z dnia 23 marca 2017 r., V ACa 554/16
Standard: 51912 (pełna treść orzeczenia)
Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 marca 2015 r., III CSK 402/14 oraz w licznych orzeczeniach wymienionych w jego uzasadnieniu, pojęcie szkody z art. 299 § 2 k.s.h. występuje w znaczeniu odbiegającym od klasycznej cywilistycznej definicji szkody (…). Pojęcie to należy odnosić do obniżenia potencjału majątkowego spółki, dlatego członek zarządu powinien, odwołując się do stanu majątkowego spółki istniejącego w czasie właściwym dla zgłoszenia upadłości i biorąc pod uwagę określoną w prawie upadłościowym i naprawczym kolejność zaspokajania się z masy upadłości, wykazać niemożliwość uzyskania przez wierzyciela zaspokojenia swojego zobowiązania.
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2016 r., I ACa 510 /16
Standard: 51581 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 65076
Standard: 51582
Standard: 64634
Standard: 22405
Standard: 36553