Użycie w notatce urzędowej sformułowania podejrzenia choroby psychicznej

Naruszenie dóbr osobistych przez bezpodstawne posądzenia i pomówienia; przekroczenie granic obrony w postępowaniu sądowym

Użycie sformułowań dotyczących podejrzenia choroby psychicznej w dokumentacji sporządzonej przez pracowników instytucji pomocowych, którzy nie są lekarzami o specjalności z psychiatrii i przeprowadzali z powódką jedynie rozmowy informacyjne, może zostać uznane za naruszenie godności osobistej powódki w sensie obiektywnym. Nie będzie błędnym założenie, że przeciętna osoba w takiej sytuacji uznałaby, iż naruszono jej dobro osobiste właśnie w postaci godności (czci wewnętrznej). Zdarza się bowiem, że osoba chora psychicznie jest postrzegana w określonych kręgach jako osoba gorsza, w pewien sposób naznaczona, stygmatyzowana, toteż w odczuciu przeciętnego człowieka, podejrzenia o taką chorobę stanowią ujmę i są piętnujące.

Tym niemniej, aczkolwiek powódka mogła odebrać spostrzeżenia na jej temat czynione przez pozwane, jako naruszenie jej dóbr osobistych, co znajduje usprawiedliwienie w kryteriach obiektywnych, roszczenie skierowane przeciwko sprawcy naruszenia może być skutecznie dochodzone tylko w przypadku łącznego spełnienia dwóch przesłanek: naruszenia dobra osobistego i bezprawności takiego działania (art. 24 § 1 k.c.).

W ocenie Sądu odwoławczego, w tym zakresie Sąd I instancji trafnie wywiódł, iż naruszenie godności powódki przez wpisywanie w dokumentacji uwag o jej osobie nie było bezprawne. Wynikało to z charakteru działalności obu jednostek - (...) celu ich powołania i głównej funkcji jaką pełnią, polegającej na pomocy rodzinie w rozwiązaniu jej problemów. Ponadto, treść sporządzonej przez pozwane dokumentacji nie była rozpowszechniana, ani nawet ujawniana nieuprawnionym podmiotom.

Pozwane A. P. oraz W. S. są pracownikami (...) w O. Ośrodek ten funkcjonuje w oparciu o art. 112 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182), realizując zadania określone w ustawie. Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Wyrok SA w Białymstoku z dnia 30 grudnia 2013 r., I ACa 596/13

Standard: 22363 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.