Roszczenia zarządcy o wynagrodzenie i zwrot wydatków
Roszczenia zarządcy o wynagrodzenie i zwrot wydatków (art. 939 k.p.c.)
Wystąpienie z wnioskiem o wynagrodzenie po terminie określonym w art. 939 § 4 k.p.c. jest bezskuteczne, w tym sensie, że skoro przepis stanowi o „utracie roszczeń”, to wniosek nie może być uwzględniony i podlega oddaleniu.
Sąd Apelacyjny nie podziela stanowiska zarządcy przymusowego zmierzającego do wykazania, że kwestia zachowania terminu do wystąpienia z wnioskiem o przyznanie wynagrodzenia to kwestia o charakterze procesowym i wobec niesformułowania w środku odwoławczym zarzutu naruszenia art. 939 § 4 k.p.c. nie może być wzięta pod uwagę przez Sąd odwoławczy.
Przy uwzględnieniu, że nie ma całkowitej jedności w piśmiennictwie prawniczym co do tego, jaki charakter ma termin dochodzenia roszczenie zarządcy przymusowego o wynagrodzenie, należy zatem przychylić się do przeważającej grupy poglądów optujących za uznaniem jego materialnoprawnego charakteru
Postanowienie SA w Białymstoku z dnia 13 marca 2020 r., I AGa 86/19
Standard: 58687 (pełna treść orzeczenia)
Nie ulega wątpliwości, że po upływie terminu określonego w art. 939 § 4 k.p.c. zarządca traci możliwość żądania wynagrodzenia za sprawowanie zarządu i zwrotu wydatków, jeżeli nie zgłosi ich w ciągu miesiąca po ustąpieniu z zarządu lub po jego ustaniu. Posłużenie się przez ustawę zwrotem o utracie uprawnienia wskazuje, że termin określony w art. 939 § 4 ma charakter terminu prekluzyjnego.
Art. 939 § 4 k.p.c. stanowi, że zarządca traci roszczenia o wynagrodzenie za sprawowanie zarządu i o zwrot poniesionych wydatków, jeżeli nie zgłosi ich w ciągu miesiąca po ustąpieniu z zarządu lub po jego ustaniu. Przepis ten jednoznacznie wiąże zatem bieg terminu do złożenia przez zarządcę wniosku o przyznanie wynagrodzenia z chwilą ustania zarządu.
Uchwała SN z dnia 8 września 2011 r., III CZP 44/11
Standard: 22185 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 32202