Wyłączenie ograniczenia odpowiedzialności na podstawie art. 319 k.p.c. w sprawie ze skargi pauliańskiej

W razie spełnienia przesłanek zawartych w art. 527 k.c. uznaniu za bezskuteczną podlega dana czynność, a stopień pogorszenia się możliwości zaspokojenia wierzyciela występującego ze skargą nie wpływa na zakres powództwa wytoczonego na tej podstawie, w szczególności na ograniczenie co do wysokości lub zakresu czynności prawnej uznanej za bezskuteczną (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2002 r., II CKN 1336/00, niepublikowany).

Wyrok SN z dnia17 stycznia 2017 r., IV CSK 194/16

Standard: 22589 (pełna treść orzeczenia)

Ograniczenie odpowiedzialności nie może więc nastąpić w przypadku rozpoznania sprawy ze skargi pauliańskiej, w przypadku uwzględnienia której czynność prawna dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli jest uznana za bezskuteczną wobec powoda, co oznacza, że pozwany musi znosić egzekucję. Pozwana nie ponosi odpowiedzialności w rozumieniu art. 319 k.p.c., skoro skarga pauliańska wprowadza jedynie taki stan prawny, iż pomimo braku powiązania obligacyjnego czy też rzeczowego powoda z pozwanym, ten ostatni nie może oponować przeciwko egzekucji z konkretnego przedmiotu bądź przedmiotów objętych skargą, stanowiących własność pozwanego. Już więc sama konstrukcja powództwa ogranicza obowiązki pozwanego do konkretnego przedmiotu, niezależnie od uznania sądu.

Wyrok SA w Gdańsku z dnia 15 marca 2016 r., V ACa 173/15

Standard: 22117 (pełna treść orzeczenia)