Obowiązek uiszczenia opłaty stałej przez wierzyciela egzekwującego świadczenie niepieniężne

Treść art. 43 oraz art. 44 ust. 3 i art. 45 ust. 1 w związku z ust. 5 u.k.s.e. nie pozwala na przyjęcie, że przy wszczęciu egzekucji świadczeń niepieniężnych wierzyciel nie ma obowiązku uiszczenia opłaty stałej, która należy się komornikowi dopiero po przeprowadzeniu egzekucji. Z pierwszego ze wskazanych przepisów wynika bowiem, że opłaty egzekucyjne należą się za „prowadzenie egzekucji”, a nie za „przeprowadzenie” egzekucji, co koreluje z treścią art. 44 ust. 3 u.k.s.e. stanowiącego, że opłata stała pobierana jest „w sprawach o egzekucję świadczeń niepieniężnych”, nie zaś za przeprowadzenie takiej egzekucji czy jej poszczególnych czynności. Pobierania opłat stałych przy wniosku o wszczęcie egzekucji dotyczy przepis art. 45 ust. 5 u.k.s.e., nawiązujący do przepisu ustępu 1 tego artykułu. Stanowi on, że nie opłacony wniosek o wszczęcie egzekucji wniesiony przez adwokata lub radcę prawnego zwraca się bez wzywania do opłat, jeżeli od wniosku pobrana powinna być opłata stała. Z regulacji tej należy w drodze rozumowania a contrario wyprowadzić wniosek, że obowiązek uiszczenia opłaty stałej wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji świadczenia niepieniężnego istnieje również w razie złożenia wniosku osobiście przez wierzyciela, jednak wówczas, w przypadku nieuiszczenia opłaty stałej, nie może nastąpić zwrot wniosku bez wzywania do jej zapłacenia. Nie można bowiem przyjąć, że obowiązek uiszczenia opłaty stałej wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji istniałby wyłącznie w przypadku składania wniosku o wszczęcie egzekucji świadczeń niepieniężnych przez adwokata lub radcę prawnego, a nie istniałby w razie składania takiego wniosku przez samą stronę. Uznać zatem należy, że również opłatę stałą wierzyciel obowiązany jest uiścić wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji świadczeń niepieniężnych, gdy ustawa przewiduje taką opłatę, z wyjątkiem przypadków, gdy z jej przepisów wyraźnie wynika, że opłata ta jest ściągana od dłużnika, a więc faktycznie regulowana już po złożeniu wniosku (np. art. 57 i 59 ust. 1 u.k.s.e.).

Uchwała SN z dnia 14 grudnia 2001 r., III CZP 74/01

Standard: 21892 (pełna treść orzeczenia)