Pojęcie sprawy egzekucyjnej w rozumieniu art. 758 k.p.c.

Przez sprawę egzekucyjną należy rozumieć materię załatwianą w postępowaniu egzekucyjnym, czyli przymusowe wykonanie określonego obowiązku, do czego nie może doprowadzić samo nadanie klauzuli wykonalności, bez wszczęcia postępowania egzekucyjnego w określonym przepisami trybie. Do wszczęcia właściwego postępowania egzekucyjnego dochodzi z chwilą złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji lub skierowania do organu egzekucyjnego żądania wszczęcia egzekucji z urzędu (art. 796 k.p.c.). We wniosku lub żądaniu przeprowadzenia egzekucji z urzędu należy wskazać świadczenie, które ma być spełnione, oraz sposób egzekucji. Do wniosku lub żądania należy dołączyć tytuł wykonawczy (art. 797 § 1 k.p.c.), z czego wynika, że dołączenie tytułu wykonawczego jest niezbędnym warunkiem wszczęcia postępowania egzekucyjnego, ale samo postępowanie klauzulowe nie mieści się w jego zakresie.

Postanowienie SN z dnia 13 grudnia 2018 r., I NSP 41/18

Standard: 22166 (pełna treść orzeczenia)

Zgodnie z art. 758 k.p.c. prowadzenie spraw egzekucyjnych należy do właściwości sądów rejonowych i działających przy nich komorników. Określenie rozumienia „sprawy egzekucyjne” nie zostało dokonane ani w wymienionym przepisie, ani w dalszych uregulowaniach tej księgi.

W doktrynie i orzecznictwie jego znaczenie wyjaśniane jest przez odniesienie do treści art. 1 k.p.c., skoro postępowanie egzekucyjne ma na celu wyegzekwowanie świadczenia objętego tytułem wykonawczym, wydanym przez sąd w sprawie cywilnej. Przyjmowane jest zatem, że sprawami egzekucyjnymi, w rozumieniu art. 758 k.p.c., są sprawy dotyczące przymusowego wykonania tytułów wykonawczych, wydanych przez sąd w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego, prawa pracy, jak również w innych sprawach, do których stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego, przy użyciu środków przymusu przewidzianych w części trzeciej kodeksu postępowania cywilnego oraz wyjątkowo, stosownie do art. 773 § 1 k.p.c., sprawy należące do właściwości administracyjnych organów egzekucyjnych.

Uchwała SN z dnia 6 czerwca 2014 r., III CZP 26/14

Standard: 21866 (pełna treść orzeczenia)

Organy egzekucyjne, ich właściwość i postępowanie regulowane jest w przepisach zawartych w dziale I księgi drugiej części drugiej kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z pierwszym zawartym w tym dziale przepisem (art. 758 k.p.c.), sprawy egzekucyjne należą do właściwości sądów rejonowych i działających przy tych sądach komorników. Ustawa nie określa pojęcia "sprawa egzekucyjna", chociaż definiuje pojęcie "sprawa cywilna" (art. 1 k.p.c.).

Sprawy egzekucyjne to te, w których chodzi o przymusowe urzeczywistnienie praw i obowiązków ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, ubezpieczeń społecznych oraz innych, do których przepisy kodeksu postępowania cywilnego stosuje się z mocy ustaw szczególnych. Najczęściej będą tu należały sprawy o przymusowe wykonanie orzeczeń i innych aktów wydanych w sprawach cywilnych stanowiących tytuły egzekucyjne. 

Art. 781 k.p.c. jest przepisem szczególnym w odniesieniu do art. 758 k.p.c., a także w stosunku do innych przepisów określających właściwość sądu.

Uchwała SN z dnia 5 stycznia 1999 r., III CZP 54/98

Standard: 33203 (pełna treść orzeczenia)