Zarzuty wspólnika pozwanego za zobowiązania spółki jawnej (art. 35 k.s.h.)
Odpowiedzialność wspólników spółki jawnej za zobowiązania spółki (art. 22 § 2 k.s.h. i art. 31 k.s.h.) Stosunek do osób trzecich (art. 28 - 36 k.s.h.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W art. 35 k.s.h. ustawodawca dał wyraz założeniu, że zarzutami wspólnymi spółki jawnej i jej wszystkich wspólników odpowiadających za zobowiązanie solidarnie są zarzuty, które przysługują wobec wierzyciela samej spółce. W zgodzie z tym przepisem, w wyroku z 9 lipca 2008 r., V CSK 72/08 Sąd Najwyższy przyjął, że przedawnienie zobowiązania spółki w stosunku do wierzyciela jest skuteczne także na rzecz wspólników spółki. W przepisie tym nie można jednak upatrywać podstawy wyłączającej możliwość podnoszenia przez wspólnika spółki jawnej zarzutów przysługujących mu wobec wierzyciela osobiście. Takim zarzutem jest zarzut przedawnienia jego odpowiedzialności za zobowiązanie, przy przyjęciu, że termin przedawnienia liczony będzie od momentu, gdy wierzyciel mógł realizować odpowiedzialność za zobowiązanie w stosunku do wspólnika, a zatem od momentu, gdy powstał stan wskazujący na bezskuteczność egzekucji zobowiązania w stosunku do samej spółki.
Wyrok SN z dnia 18 października 2019 r., II CSK 790/18
Standard: 64067 (pełna treść orzeczenia)
Skoro regulacja art.778[1] kpc pozwala rozszerzyć prawomocność wyroku przeciwko spółce na jej wspólnika w razie bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce, to ustalona w toku procesu rozpoznawczego z udziałem wspólników i spółki prawomocność wyroku przeciwko spółce wyklucza możliwość kwestionowania należności wierzyciela wobec spółki, jako okoliczności prawomocnie przesądzonej.
Wprawdzie wspólnik pozwany z tytułu odpowiedzialności za zobowiązania spółki może przedstawić wierzycielowi zarzuty przysługujące spółce (art. 35 §1 ksh), nie mogą być to jednak zarzuty zmierzające do kwestionowania słuszności prawomocnego wyroku wydanego przeciwko spółce jawnej.
Skarżący jako dłużnicy solidarni zgodnie z art. 375 § 1 kc mogą bronić się zarzutami, które przysługują im osobiście wobec wierzyciela jak również tymi, które ze względu na sposób powstania i treść zobowiązania są wspólne wszystkim dłużnikom.
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 28 marca 2014 r., I ACa 752/13
Standard: 49989 (pełna treść orzeczenia)