Śmierć w wyniku upadku pokrzywdzonego spowodowanego uderzeniem, biciem pokrzywdzonego
Nieumyślne spowodowanie śmierci (art. 155 k.k.) Ciężki uszczerbek na zdrowiu (art. 156 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sąd Okręgowy stwierdził też, że nagrania monitoringu i relacje świadków ukazują, iż:
- „oskarżony zadawał pięścią w głowę pokrzywdzonego ciosy, których następstwem były wielokrotne upadki pokrzywdzonego na ziemię wraz z uderzeniami o twarde) betonowe, kamienne) podłoże”,
- „pokrzywdzony upadając uderzał głową o ziemię z taką siłą, że jego głowa aż odskakiwała od podłoża”,
- „oskarżony wielokrotnie zadawał ciosy pokrzywdzonemu pięścią i otwartą ręką oraz rzucał nim o twarde podłoże, na skutek czego I. R. wielokrotnie upadał uderzając bardzo silnie tyłem głowy w kostkę brukową, jak również uderzał o elementy otoczenia (min. ścianę i rusztowanie), nadto kopał pokrzywdzonego w okolice głowy”.
Każdy musi zdawać sobie sprawę, że zdarzenie o przebiegu opisanym wyżej, z dużym prawdopodobieństwem skutkować będzie powstaniem u pokrzywdzonego nie tylko poważnych wewnętrznych obrażeń, ale też prowadzić do jego śmierci. Można zatem sprawcy zarzucić możliwość przewidywania takiego następstwa jego zachowania. Stwierdzenie, że oskarżony co najmniej miał możliwość przewidywania takiego skutku swojego zachowania opiera się na intensywności agresywnych zachowań wobec pokrzywdzonego w postaci zadawanych uderzeń i kopnięć. Dla tej oceny nie ma żadnego znaczenia to, czy u pokrzywdzonego były widoczne ślady zewnętrznych obrażeń. Możliwość przewidywania skutku, o którym mowa wyżej nie powstała u oskarżonego, co zdaje się sugerować skarżący, po zakończeniu bicia pokrzywdzonego lecz w trakcie zdarzenia i zadawania kolejnych uderzeń.
W przedmiotowej sprawie sąd nie rozstrzyga o odpowiedzialności oskarżonego za pozostawienie pokrzywdzonego w stanie zagrażającym jego zdrowiu bądź życiu, bez próby udzielenia mu pomocy. Tego rodzaju zachowanie nie stanowi odrębnego przestępstwa i mieści się w ustawowych znamionach przestępstwa z art. 156 § 3 k.k.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2023 r., II AKa 339/22
Standard: 74304 (pełna treść orzeczenia)
Każda osoba dorosła, a taką jest oskarżony S. J. ma świadomość, że upadek i uderzenie głową o twarde podłoże może doprowadzić do zgonu i nie jest w tym zakresie wymagana wiedza szczególna. Zwłaszcza, gdy upada osoba nietrzeźwa, która w związku z tym nie asekuruje upadku.
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 5 lutego 2020 r., II AKa 435/19
Standard: 76842 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 39493
Standard: 21363
Standard: 21356
Standard: 21361
Standard: 21360