Odpowiedzialność posiadacza budowli za szkodę wyrządzoną zawaleniem lub odpadnięciem jej części

Odpowiedzialność z art. 434 k.c. jest odpowiedzialnością na zasadzie ryzyka, od której samoistny posiadacz może się uwolnić przez wykazanie, że zawalenie się budowli lub oderwanie się jej części nie wynikało z braku utrzymania budowli w należytym stanie, ani wady w budowie.

Wyrok SN z dnia 21 sierpnia 2014 r., IV CSK 673/13

Standard: 67286 (pełna treść orzeczenia)

Art. 434 k.c. przewiduje surową odpowiedzialność samoistnego posiadacza budowli, gdyż opartą na zasadzie ryzyka. Odpowiedzialność na podstawie powołanego przepisu ma wprawdzie nieco łagodniejszy charakter w porównaniu z odpowiedzialnością na tej zasadzie przyjętą w innych przepisach, tj. art. 433 KC, art. 435 KC i art. 436 KC, ze względu na niezamknięty katalog przyczyn egzoneracyjnych, ale sytuacja procesowa, zwłaszcza w zakresie obowiązków dowodowych, jest korzystna dla strony powodowej ze względu na zawarte w art. 434 KC domniemanie prawne, że to właśnie wady w budowie lub brak utrzymania budowli w należytym stanie, stały się przyczyną zawalenia się budowli lub oderwania się jej części.

Uwolnienie się od odpowiedzialności wymaga od samoistnego posiadacza obalenia tego domniemania przez wykazanie, że jakieś inne zdarzenia niż wada budowli lub jej niewłaściwe utrzymywane, spowodowały katastrofę budowlaną.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 7 marca 2014 r., I ACa 1133/13

Standard: 21023 (pełna treść orzeczenia)