Niezastosowanie przez sąd fakultatywnej instytucji a obraza przepisów prawa materialnego

Zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie przesłanek z art. 60 § 2 k.k. ma charakter fakultatywny. Oznacza to, że niezastosowanie tej regulacji nie może być utożsamiane z rażącym naruszeniem prawa (zob. m.in. postanowienie SN z dnia 9 października 2020 r., II KK 256/20).

Postanowienie SN z dnia 29 kwietnia 2022 r., IV KK 111/22

Standard: 64358 (pełna treść orzeczenia)

Art. 62 k.k. stwarza sądowi orzekającemu karę pozbawienia wolności jedynie możliwość (nie nakaz) określenia rodzaju i typu zakładu karnego, w którym skazany ma odbywać karę, a także możliwość orzeczenia systemu jej wykonania. Skoro ten przepis stwarza tylko możliwość takiego orzeczenia, a art. 96 § 1 k.k.w. określa tylko kto odbywa karę w systemie terapeutycznym i ma charakter wtórny wobec wspomnianego art. 62 k.k. , to Sąd Okręgowy, rezygnując z tych możliwości i nie stosując wobec skazanego instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w oparciu o przepis art. 31 § 2 k.k,. nie mógł tych to przepisów – jako jedynie fakultatywnych - naruszyć i nie mogło to tym samym doprowadzić do „rażącej niesprawiedliwości” jego orzeczenia.

Postanowienie SN z dnia 4 lutego 2021 r., V KK 550/20

Standard: 75595 (pełna treść orzeczenia)