Zezwalanie na wykonywanie zależnego prawa autorskiego (art. 46 Pr.Aut.)

Art. 46, ustanawia zasadę, że twórca zachowuje wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego, jeżeli umowa nie stanowi inaczej. Przedmiotem regulacji zawartej w tym przepisie jest uprawnienie do decydowania o wykonywaniu autorskich praw zależnych. Należy go interpretować zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 ustawy - Prawo autorskie, zgodnie z którym rozporządzanie i korzystanie z utworu zależnego zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego. Takie rozporządzanie prawem zgodne jest z treścią cytowanego przepisu art. 46 KC. Przepis ten odnosi się do uprawnienia do wykonywania praw zależnych, a zatem do uprawnienia do zezwolenia na wykonywanie utworu zależnego. Z przepisu tego wynika, że prawo to jest zbywalne, co oznacza że twórca może przenieść je na inną osobę.

Należy przy tym podkreślić, czego nie dostrzega skarżąca, że istnieje zasadnicza różnica między przeniesieniem prawa do zezwolenia na wykonywanie praw zależnych a zgodą (zezwoleniem) na wykonywanie prawa do utworu zależnego (art. 2 ust. 2 Prawa autorskiego).

Przepis art. 46 Prawa autorskiego odnosi się do zgody na wykonywanie praw zależnych, przy czym zgoda taka jest formą wykonywania takiego prawa. Czym innym jest natomiast korzystanie z utworu zależnego.

Postanowienie SA w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2016 r., I ACa 2222/15

Standard: 20785 (pełna treść orzeczenia)