Domniemanie udzielenia licencji (art. art. 65 Pr.Aut.)

Umowa zobowiązująca do przeniesienia autorskich prawa majątkowych przenosi na nabywcę, z chwilą przyjęcia utworu, prawo do wyłącznego korzystania z utworu na określonym w umowie polu eksploatacji, chyba że postanowiono w niej inaczej (art. 64 pr. aut.). W braku wyraźnego postanowienia o przeniesieniu prawa, uważa się, że twórca udzielił licencji (art. 65 pr. aut.); przepis ten statuuje więc domniemanie udzielenia licencji, a zatem to na twórcy spoczywa ciężar jego obalenia. Jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w  określony sposób (licencja wyłączna), udzielona licencja nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna) - art. 67 ust. 2 pr. aut; z kolei na korzystającym z utworu spoczywa ciężar dowodu, że została mu udzielona licencja wyłączna. Jeżeli w umowie nie określono sposobu korzystania z utworu, powinien on być zgodny z charakterem i przeznaczeniem utworu oraz przyjętymi zwyczajami (art. 49 ust. 1 pr. aut.).

Stosownie do art. 43 pr. aut., jeżeli z umowy nie wynika, że przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie licencji nastąpiło nieodpłatnie, twórcy  przysługuje prawo do wynagrodzenia. Jeżeli w umowie nie określono wysokości wynagrodzenia autorskiego, wysokość wynagrodzenia określa się z  uwzględnieniem zakresu udzielonego prawa lub korzyści wynikających z korzystania z utworu.

Na gruncie art. 65 pr. aut. przyjmuje się, że zawarcie umowy, w zakresie licencji, nie wymaga zachowania jakiejkolwiek szczególnej formy i może być dokonane w sposób dorozumiany. Ustawodawca rozróżnia umowę przeniesienia majątkowych praw autorskich od umowy o korzystanie z utworu, tj. licencji (art. 41 ust. 2 pr. autorskiego) i do tej pierwszej umowy ma zastosowanie wymóg formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 pr. aut.).

Wyrok SN z dnia 15 października 2021 r., II CSKP 213/21

Standard: 72447 (pełna treść orzeczenia)