Wymagalność roszczenia o dietę z tytułu podróży służbowej

Zgodnie z art. 291 § 1 k.p., roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli nic innego nie wynika z umowy stron stosunku pracy (art. 455 k.c. w związku z art. 300 k.p.), świadczenie pracodawcy z tytułu diety należnej pracownikowi powinno być spełnione niezwłocznie po jego powrocie z podróży służbowej i złożeniu rozliczenia z tytułu kosztów tej podróży.

Roszczenie o diety staje się wymagalne w zasadzie z chwilą powrotu pracownika z podróży służbowej. Każda dieta stanowi odrębne samoistne roszczenie, które przedawnia się odrębnie z upływem trzyletniego terminu. Diety nie są, co prawda, częścią wynagrodzenia za pracę, ale terminy wypłaty pracownikowi należności z tytułu diet nie powinny zasadniczo odbiegać od terminów wypłaty wynagrodzenia za pracę (art. 85 k.p.), co powinno nastąpić na koniec miesiąca, albo najpóźniej w ciągu pierwszych dziesięciu dni następnego miesiąca kalendarzowego. Regulacja ta może służyć jako pomocniczy argument przy ocenie daty wymagalności roszczeń pracownika z tytułu diet za podróż służbową.

Wyrok SN z dnia 10 stycznia 2007 r., III PK 90/06

Standard: 20565 (pełna treść orzeczenia)