Określoność znamion czynu zabronionego
Określoność znamion czynu zabronionego w prawie karnym
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Znamiona czynu zabronionego to elementy przepisu karnego, które opisują konstrukcję danego przestępstwa; wskazują, jakie dokładnie zachowania danej osoby oraz jakie okoliczności zdarzenia powodują, że można mówić o popełnieniu przestępstwa (lub nie).
Wyrok SN z dnia 18 maja 2021 r., I PSKP 30/21
Standard: 56907 (pełna treść orzeczenia)
Trybunał Konstytucyjny podziela stanowisko SN zajęte w postanowieniu z 29 lipca 2009 r. (sygn. akt I KZP 8/09, OSNKW nr 8/2009, poz. 61), że "zasada nullum crimen sine lege określa, że odpowiedzialność karną może ponieść tylko sprawca czynu zabronionego przez ustawę, nie zaś, że ustawa taka będzie zawierała opis każdego możliwego zachowania, które wyczerpuje znamiona tego czynu".
Trybunał Konstytucyjny pragnie podkreślić, że kodeks karny operuje licznymi zwrotami niedookreślonymi, których znaczenie nie jest jednak ustalane w próżni prawnej, lecz poprzez analizę dorobku doktryny, a zwłaszcza orzecznictwa sądowego, autorytatywnie usuwającego istniejące obiektywnie wątpliwości.
Wyrok TK z dnia 6 października 2015 r., SK 54/13
Standard: 1161 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 1162
Standard: 1163
Standard: 2290
Standard: 2291