Przestrzeganie prawa a pozostawanie pod władzą RP

Zgodnie z przyjętymi standardami prawno-międzynarodowymi, treść pojęcia "znajduje się pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej" należy - z wyjątkami - ujmować przede wszystkim w aspekcie terytorialnym. Pod taką władzą znajdują się także cudzoziemcy, gdy decyzje ich dotyczące, np. o udzieleniu wizy, podejmują organy konsularne albo inne uprawnione organy polskie, działające w innych państwach. Każdy jednak, niezależnie od posiadanego obywatelstwa, czy też jego braku (bezpaństwowcy), w chwili przekroczenia granicy RP - z odstępstwami wynikającymi z umów międzynarodowych - znajduje się pod jej władzą. Należy przez to rozumieć, iż jest obowiązany do przestrzegania obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prawa i wynikających z niego powinności, a jednocześnie może korzystać z zagwarantowanych prawem przywilejów, praw i wolności chyba, że konstytucja gwarantuje niektóre z nich tylko obywatelom polskim.

Fakt pozostawania "pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej" oznacza obowiązek podporządkowania się prawu polskiemu i wynikającym z niego normom prawnym, bez względu na ich miejsce w hierarchii źródeł prawa, o ile takie normy pozostają w zgodzie z przepisami konstytucji. Taki stan rzeczy może przesądzać nie tylko o możliwości korzystania z praw i wolności konstytucyjnie chronionych - co stanowi zasadę - ale i o konieczności podporządkowania się wyjątkom od zasady, jeżeli jest to konstytucyjnie uprawnione.

Wyrok TK z dnia 15 listopada 2000 r., P 12/99, OTK 2000/7/260, Dz.U.2000/100/1085

Standard: 2639 (pełna treść orzeczenia)