Przedmiot ochrony przestępstwa z art. 165 k.k.

Inaczej niż w przypadku reglamentowanego obrotu środkami odurzającymi czy substancjami psychotropowymi, dobrem prawnie chronionym przez typ czynu zabronionego z art. 165 k.k. nie jest zdrowie publiczne.

Powszechnie uznaje się, że przepis ten, oprócz bezpieczeństwa powszechnego, chroni również życie i zdrowie człowieka. Toteż przyjmuje się, że pokrzywdzony, jako dysponent dobra prawnego, może się zgodzić na skutek w postaci konkretnego niebezpieczeństwa dla jego zdrowia, ale nie w każdym przypadku. Decydujący jest tu ciężar skutku i stopień jego nieuchronności.

Należy wyłączyć możliwość wyrażenia zgody na spowodowanie niebezpieczeństwa ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci. Natomiast dopuszcza się możliwość godzenia się na lekki uszczerbek na zdrowiu. Jak słusznie podkreśla się w piśmiennictwie, to dobrowolne zachowanie pokrzywdzonego decydującego się na zakup dopalaczy sprawia, że zagrożenie abstrakcyjne przekształca się w konkretne, stanowiące znamię typu czynu zabronionego z art. 165 § 1 k.k.

Ustalenie ewentualnego wyrażenia przez pokrzywdzonego zgody na nastąpienia skutku wymaga jednak spełnienia szeregu warunków. O takiej zgodzie może być mowa, jeżeli dotyczy pokrzywdzonego pełnoletniego i poczytalnego, który podejmuje świadomie decyzję o narażeniu swego zdrowia na niebezpieczeństwo.

Wyrok SN z dnia 28 kwietnia 2022 r., II KK 216/21

Standard: 77061 (pełna treść orzeczenia)

Przedmiotem ochrony przestępstwa z art. 165 k.k. jest bezpieczeństwo powszechne, za czym przemawia nie tylko sama treść przepisu, lecz także jego lokalizacja systemowa i umiejscowienie w ramach Rozdziału XX „Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu”.

Przepis art. 165 k.k. ma za zadanie chronić społeczeństwo przed niebezpieczeństwem o takim rozmiarze, który zagraża życiu i zdrowiu wielu osób lub mieniu w wielkich rozmiarach.

Wyrok SN z dnia 15 grudnia 2020 r., V KK 374/19

Standard: 77127 (pełna treść orzeczenia)