System apelacji pełnej (cum beneficio novorum); porównanie apelacji pełnej i ograniczonej
Nowe okoliczności faktyczne i dowody, powołane po raz pierwszy przed sądem apelacyjnym (art. 381 k.p.c.) Rozpoznanie sprawy w granicach apelacji; związanie sądu odwoławczego (art. 378 k.p.c.) Podstawa rozstrzygnięcia sądu odwoławczego (art. 382 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W obowiązującym aktualnie modelu apelacji pełnej (zob. uchwałę SN (7) z 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07), postępowanie przed sądem drugiej instancji ma charakter merytoryczny i jest kontynuacją postępowania pierwszoinstancyjnego (art. 382 k.p.c.). W razie, gdy sąd drugiej instancji uznaje apelację pozwanego za uzasadnioną, a uwzględnienie powództwa za bezpodstawne, ma obowiązek zmienić zaskarżony wyrok i oddalić powództwo (art. 386 § 1 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 23 listopada 2022 r., III CZ 307/22
Standard: 69055 (pełna treść orzeczenia)
Obowiązujący w postępowaniu cywilnym model apelacji pełnej nie może prowadzić do przeniesienia na etap postępowania apelacyjnego pełnego zakresu merytorycznego rozpoznania sprawy w zakresie, w którym o istocie sporu miałby orzekać sąd drugiej instancji. W takim przypadku rozstrzygnięcie przez sąd drugiej instancji o żądaniu poddanym wyłącznie pod jego osąd prowadziłoby w istocie do naruszenia konstytucyjnej zasady dwuinstancyjności postępowania.
Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2022 r., III CZ 306/22
Standard: 69052 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 72443
Standard: 56388
Standard: 80696