Pojęcie „nienależytej obsady sądu” w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

W przypadku, gdy postępowanie przygotowawcze zostało zakończone dochodzeniem, choć jego formą powinno być śledztwo, a sąd odwoławczy rozpoznał apelację w składzie jednoosobowym, zachodzi bezwzględna przyczyna odwoławcza w postaci nienależytej obsady sądu, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Wyrok SN z dnia 20 lutego 2019 r., III KK 624/17

Standard: 40337 (pełna treść orzeczenia)

Złożenie ślubowania oraz wręczenie sędziemu postanowienia Prezydenta RP o powołaniu do pełnienia urzędu na określonym stanowisku w sądzie wyższym z przypisanym miejscem służbowym, są koniunkcyjnie niezbędne dla skuteczności aktu powołania. Zatem samo podpisanie przez Prezydenta RP takiego postanowienia nie powoduje, że dalsza działalność orzecznicza sędziego w sądzie niższym, bez legitymującej delegacji, o jakiej mowa w art. 77 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. z 2015 r., poz. 133 ze zm., staje się sprzeczna z przepisami prawa, a w szczególności, że stanowi uchybienie określone w art. 439 § 1 pkt 1 lub pkt 2 k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 12 maja 2016 r., III KK 494/15

Standard: 41396 (pełna treść orzeczenia)

Na gruncie zagadnienia prawidłowości delegacji sędziego do pełnienia czynności sędziowskich w innym sądzie, aniżeli ten, do którego został powołany, Sąd Najwyższy w szeregu orzeczeniach wyraził pogląd, iż orzekanie sędziego, który nie został prawidłowo delegowany do sądu wyższego rzędu (w tym, jeśli w ogóle nie uzyskał delegacji do orzekania) stanowi przejaw uchybienia, o którym mowa w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. (por. w tym przedmiocie m.in.: wyrok z dnia 24 sierpnia 2011 r., III KK 213/11, wyrok z dnia 22 sierpnia 2007 r., III KK 197/07, z dnia 24 października 2007 r., III KK 210/07, wyrok z dnia 14 listopada 2008 r., V KK 186/08, wyrok z dnia 26 października 2010 r., II KK 122/10, postanowienie z dnia 24 lutego 2015 r., V KK 2/15, wyrok z dnia 4 września 2013 r., III KO 58/13, wyrok z dnia 1 października 2002 r., V KK 114/02, wyrok z dnia 12 czerwca 2007 r., II KK 42/07, wyrok z dnia 17 maja 2011 r., III KK 1014/11).

Sąd Najwyższy wprost też wyrażał pogląd, że w takich sytuacjach nie występuje uchybienie określone w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k., lecz wyłącznie uchybienie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. (zob.: postanowienie z dnia 24 czerwca 2004 r., III KO 40/03, wyrok SN z dnia 12 czerwca 2007 r., IV KK 42/07

Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2016 r., IV KK 391/15

Standard: 27524 (pełna treść orzeczenia)