Wyciąg z listy wierzytelności w przypadku zawarcia układu (art. 264 Pr.Up.)

Zawarcie układu nie zmienia w niczym mocy wyciągu z listy wierzytelności, a przepis art. 296 Pr. Up. i N. nie sięga dalej niż regulacja art. 264 Pr. Up. i N., zatem prawo kwestionowania przez dłużnika wierzytelności objętej listą w przypadku zawarcia układu winno przysługiwać na tych samych warunkach na jakich to prawo służy w myśl art. 264 § 2 Pr. Up. i N. więc li tyko wtedy, gdy upadły zgłoszonej wierzytelności nie uznał.

Regulacja art. 264 § 2 i 3 Pr. Up. i N. mająca na gruncie prawa upadłościowego charakter regulacji ogólnej ma zastosowanie również do postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, w którym doszło do ustalenia listy wierzytelności, zawarcia układu z wierzycielami, jego zatwierdzenia i zakończenia w ten sposób postępowania upadłościowego.

Szczególna regulacja art. 296 Pr. Up. i N. odnosi się jedynie do zakresu objętego treścią art. 264 § 1 Pr. Up. i N. i wynika stąd, że z uwagi na charakter tej formy postępowania upadłościowego istotne znaczenie z punktu widzenia mocy egzekucyjnej ma treść zawartego układu z wierzycielami, który wyznacza warunki zaspokojenie wierzytelności kształtuje prawnie wierzytelności, stąd integralną częścią tytułu egzekucyjnego jest nie sam wyciąg z listy wierzytelności ale łącznie z wypisem prawomocnego postanowienia zatwierdzającego układ, który staje się koniecznym uzupełnieniem wyciągu z listy.

Nie oznacza ona jednak, że w pozostałym zakresie, nie objętym treścią art. 296 Pr. Up. I N. wyłączone jest stosowanie regulacji art. 264 2 i 3. Przepis szczególny wyłącza bowiem stosowanie regulacji ogólnej tylko w zakresie ściśle objętym regulacją szczególną, w zakresie zaś nieregulowanym odrębnie ma zastosowanie regulacja ogólna.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 25 września 2008 r., V ACa 242/08

Standard: 19810