Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Wniosek o rozgraniczenie nieruchomości a przerwa biegu przedawnienia

Rozgraniczenie nieruchomości (art. 153 k.c.) Przerwa biegu terminu przedawnienia w sądowej praktyce

Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 lutego 2013 r., IV CSK 347/12 (nie publ.) wyjaśnił, że oprócz powództwa bezpośrednio zmierzającego do przerwania posiadania (windykacyjnego, posesoryjnego) przerwę biegu zasiedzenia spowodują także inne czynności przedsięwzięte w celu dochodzenia, ustalenia, zaspokojenia, zabezpieczenia prawa własności, a zatem również wniosek o rozgraniczenie chyba, że w konkretnych okolicznościach faktycznych nie będzie go można kwalifikować jako czynności zmierzającej bezpośrednio do przerwania biegu zasiedzenia. Jeżeli czynnością zmierzającą bezpośrednio do realizacji roszczenia jest ustalenie prawa własności) to nie powinno budzić wątpliwości, iż czynnością tego rodzaju będzie złożenie wniosku o rozgraniczenie, jego istotą jest bowiem ustalenie i utrwalenie granicy lub korekta przebiegu granic między sąsiednimi nieruchomościami, a tym samym jego celem jest określenie zasięgu prawa własności.

Postanowienie SN z dnia 24 marca 2017 r., I CSK 378/16

Standard: 19751 (pełna treść orzeczenia)

Wniosek o rozgraniczenie powoduje przerwę biegu zasiedzenia, chyba że w okolicznościach sprawy nie można go zakwalifikować jako czynności zmierzającej bezpośrednio do przerwania biegu zasiedzenia w rozumieniu art. 123 § 1 pkt 1 w związku z art. 175 k.c.

Przyjęty w orzecznictwie (postanowienia SN: z dnia 7 maja 2009 r., IV CSK 459/08, z dnia 24 października 2012 r., III CK 276/04, z dnia 21 lutego 2013 r., IV CSK 347/12, nie publikowane) trafny pogląd, że wniosek o rozgraniczenie, którego istotę stanowi określenie zakresu prawa własności nieruchomości (w tym także w odniesieniu do przygranicznych pasów gruntu) może spowodować przerwę biegu zasiedzenia, nie będzie bowiem miał zastosowania jeżeli w konkretnych okolicznościach faktycznych nie będzie go można kwalifikować jako czynności zmierzającej bezpośrednio do przerwania biegu zasiedzenia w rozumieniu art. 123 § 1 pkt 1 w zw. z art. 175 k.c.

Postanowienie SN z dnia 11 grudnia 2013 r., IV CSK 180/13

Standard: 19750 (pełna treść orzeczenia)

Komentarz składa z 511 słów. Wykup dostęp.

Standard: 69016

Komentarz składa z 324 słów. Wykup dostęp.

Standard: 19749

Zobacz glosy

Komentarz składa z 266 słów. Wykup dostęp.

Standard: 15063

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.