Roszczenie użytkownika wieczystego o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości

Zgodnie z art. 224 § 2 w zw. z art. 225 k.c., właściciel rzeczy może żądać wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy przez jej posiadacza samoistnego w złej wierze.

Mimo, że nie ma przepisu, który wprost przewidywałby stosowanie przepisów zawartych w art. 224 w zw. z art. 225 k.c. w stosunku do użytkownika wieczystego mają one również do niego zastosowanie. Prawo użytkowania wieczystego podlega bowiem ochronie takiej, jak prawo własności, co wynika z ukształtowania w art. 233 k.c. treści prawa użytkowania wieczystego analogicznie jak treści prawa własności w art. 140 k.c., bowiem zarówno właściciel, jak i użytkownik wieczysty wykonują swe prawo "z wyłączeniem innych osób" (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2014 r., V CSK 398/13, Lex 1463757 oraz z 3 października 2000 r., I CKN 287/00, OSNC 2001, Nr 3, poz. 43).

W konsekwencji użytkownik wieczysty, tak jak właściciel rzeczy, może domagać się od osoby trzeciej wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jego nieruchomości przez jej posiadacza.

Wyrok SA w Lublinie z dnia 26 kwietnia 2016 r., I ACa 832/15

Standard: 19671 (pełna treść orzeczenia)