Różnicowanie podatników

Różnicowanie (…) sytuacji prawnej podatników w zależności od tego, jaki organ ich kontroluje, jest nieuzasadnione i musi być uznane za arbitralny wybór ustawodawcy.

Wyrok TK z dnia 18 października 2011 r., SK 2/10, OTK-A 2011/8/83, Dz.U.2011/240/1439

Standard: 2555 (pełna treść orzeczenia)

Sposób zakończenia sprawy sądowej nie może być uznany za cechę prawnie relewantną, która może mieć wpływ na zakres obciążenia obowiązkiem podatkowym. O ile można by było dopuścić ukształtowanie przepisów podatkowych w taki sposób, że różnicowałyby sytuację poszkodowanych w zależności od charakteru odpowiedzialności odszkodowawczej (ex delicto - ex contractu), od rodzaju szkody (majątkowa - niemajątkowa), od osoby uprawnionego (bezpośrednio, pośrednio poszkodowany), o tyle trudno uznać, by prawnie doniosłym kryterium zróżnicowania mógł być rodzaj tytułu egzekucyjnego, na podstawie którego egzekwuje się odszkodowanie. Zróżnicowanie sytuacji poszkodowanych w zależności od tego, czy otrzymali odszkodowanie na podstawie wyroku sądowego, czy też ugody sądowej, nie znajduje uzasadnienia. Poza okolicznościami wyżej już sygnalizowanymi, trzeba tu zwłaszcza wziąć pod uwagę, że z punktu widzenia egzekucji należności ustawa zrównuje sytuację wierzyciela dysponującego wyrokiem i ugodą sądową (art. 777 § 1 k.p.c.). Dysponujący wyrokiem lub ugodą sądową znajdują się w tej samej kategorii i dlatego - w zgodzie z art. 32 ust. 1 Konstytucji - powinni być tak samo traktowani.

Wyrok TK z dnia 29 listopada 2006 r., SK 51/06, OTK-A 2006/10/156, Dz.U.2006/226/1657

Standard: 2556 (pełna treść orzeczenia)