Zarzut wadliwej subsumpcji

Jeżeli sąd niedostatecznie ustalił stan faktyczny i zastosował do niego przepisy prawa materialnego, oznacza to wadliwą subsumcję

Wyrok SN z dnia 29 września 2022 r., II CSKP 1107/22

Standard: 85021 (pełna treść orzeczenia)

Błędne ustalenia faktyczne, a w szczególności ustalenia oczywiście sprzeczne z treścią zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego – o ile dotyczą okoliczności istotnych, tj. mogących mieć wpływ na treść zapadłego w sprawie rozstrzygnięcia - ze swej istoty zawsze muszą bowiem skutkować błędną subsumpcją, tj. nieprawidłową oceną oddanego pod osąd roszczenia przez pryzmat właściwych przepisów prawa materialnego, i to nawet w sytuacji, gdy dokonana przez sąd wykładnia tych przepisów nie budzi zastrzeżeń. Dlatego w pierwszej kolejności ocenie poddać należy zarzuty dotyczące sprzeczności istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, mającej wpływ na wynik sprawy, a dopiero w przypadku, gdy okażą się one niezasadne, a w konsekwencji stan faktyczny sprawy należy uznać za ustalony przez sąd prawidłowo, można dokonać analizy i oceny zarzutów rażącego naruszenia prawa materialnego.

Niedopuszczalne jest stawianie zarzutu obrazy prawa materialnego, w sytuacji, gdy skarżący jednocześnie podważa ustalenia faktyczne w tym samym zakresie. Zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie podkreśla się, że obraza prawa materialnego polega na wadliwym jego zastosowaniu lub niezastosowaniu w orzeczeniu opartym na prawidłowych ustaleniach faktycznych. Nie ma więc obrazy prawa materialnego, gdy wadliwość orzeczenia w tym zakresie jest wynikiem błędnych ustaleń faktycznych.

Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2022 r., I NSNc 103/22

Standard: 61911 (pełna treść orzeczenia)