Głosowanie na zgromadzeniu wierzycieli (art. 198 p.u.)

Oddanie głosu na Zgromadzeniu Wierzycieli w przedmiocie zawarcia układu nie stanowi czynności procesowej. Jest to decyzja wierzycieli w zakresie ich wierzytelności (redukcji, rozłożenia na raty, odroczenie spłaty itp.), zatem stanowiąca oświadczenie woli. Pośrednio na taką wykładnię wskazuje przepis art. 216 puin, tj. wskazujący, iż do pełnomocnictwa określonego w ustawie, a więc np. udzielonego do głosowania na zgromadzeniu (art. 198. 2 puin) stosuje się przepisy k.c.

Zgodnie z art. 198 puin głosowanie przeprowadza się na zgromadzeniu i dotyczy to tak głosowania ustnego, jak i pisemnego, a przebieg i wynik głosowania zamieszcza się w protokole z tego zgromadzenia.

Ustawodawca zatem wprost i jednoznacznie przesadził, że nie ma miejsca na uwzględnienie głosów, które nadeszły po zakończeniu tego głosowania i zamknięciu zgromadzenia.

W konsekwencji wierzyciel, który nadaje w placówce pocztowej swój pisemny głos w dacie Zgromadzenia Wierzycieli musi liczyć się z tym, że nie dojdzie on na czas głosowania i nie zostanie uwzględniony na etapie oceny przez sędziego komisarza, czy doszło do zawarcia układu, co sędzia komisarz stwierdza na Zgromadzeniu Wierzycieli.

Postanowienie SO w Rzeszowie z dnia 15 lutego 2018 r., VI Gz 5/8

Standard: 19541