Odwołanie syndyka jako ostateczny środek dyscyplinujący (art. 170 p.u.)

Odwołanie syndyka ma charakter ostatecznego środka dyscyplinującego. Środek ten jest stosowany w przypadku, gdy syndyk w sposób rażący uchybia swoim obowiązkom (zarówno w zakresie działania, jak i zaniechania) lub w przypadku braku poprawy w wykonywaniu swoich obowiązków mimo nałożonej grzywny.

W zakresie pierwszego przypadku stwierdzenie rażącego charakteru uchybienia zawiera element ocenny i musi być odnoszone do konkretnych okoliczności sprawy.

W drugim przypadku wystąpi swego rodzaju uporczywość naruszenia obowiązku przez syndyka. Odwołanie nastąpi ponadto wtedy, gdy syndyk nie zrealizuje obowiązku złożenia do akt postępowania dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z pełnieniem funkcji zgodnie z art. 156 ust. 4 pr. upadł., oraz w przypadku gdy nie zrealizuje obowiązku złożenia oświadczenia o braku przeszkód do pełnienia funkcji syndyka - zgodnie z art. 157a ust. 4 pr. upadł.

Obie sytuacje wymagają wezwania syndyka do wypełnienia obowiązku w terminie tygodnia (por. Witosz Aleksander Jerzy (red.), Prawo upadłościowe. Komentarz do art. 170).

Postanowienie SO w Bydgoszczy z dnia 1 października 2018 r., VIII Gz 175/18

Standard: 19523 (pełna treść orzeczenia)