Wynagrodzenie ostateczne syndyka (art. 165 p.u.)
Syndyk i zastępca syndyka (art. 156 – 179 Pr.Up)
Przepisy art. 162 p.u.n. co do zasady określają jedynie granice wynagrodzenia syndyka, podczas gdy kryteria, którymi winien kierować się Sąd Upadłościowy przy określaniu jego wysokości ustanawia art. 165 ust. 2, który wskazuje tu w szczególności stopień zaspokojenia wierzycieli, nakład pracy, koszty zatrudnienia innych osób w związku z czynnościami syndyka oraz czas trwania postępowania.
To powyższe kryteria są tym samym miarodajne dla określenia wysokości ostatecznego wynagrodzenia syndyka. Jak wskazuje się w doktrynie przesłanki, od których zależy wysokość ostatecznego wynagrodzenia, preferują "stopień zaspokojenia wierzycieli" oraz "nakład pracy", a więc z jednej strony spełnienie podstawowego celu postępowania upadłościowego wyrażonego w treści art. 2 (przepis art. 165 ust. 2 w pierwotnym brzmieniu mówił o "efektach" czynności syndyka), z drugiej zaś - wysiłek włożony przez syndyka, nadzorcę albo zarządcę w prowadzeniu postępowania upadłościowego.
Postanowienie SO w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2018 r., VIII Gz 508/17
Standard: 18977 (pełna treść orzeczenia)
Ostateczne wynagrodzenie syndyka ustalone przed zatwierdzeniem ostatecznego planu podziału funduszów masy może podlegać stosunkowemu zaspokojeniu, jeżeli nie zostało zaspokojone w sposób określony w art. 343 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535 ze zm.).
Uchwała SN z dnia 22 października 2009 r., III CZP 73/09
Standard: 19513 (pełna treść orzeczenia)