Obowiązki informacyjne organów podatkowych

Na marginesie Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że obowiązkiem organów podatkowych, jak zresztą wszystkich organów państwa, było (i jest) udzielanie obywatelowi (podatnikowi) rzetelnej i efektywnej pomocy wszędzie tam, gdzie pomoc taka jest prawem przewidziana. Nie do pogodzenia z zasadami państwa prawnego (art. 2 Konstytucji) i legalizmu (art. 7 Konstytucji) są wszelkie działania "pozorowane", w myśl zasady ut aliquid fecisse videatur ("aby się wydawało, że coś jest czynione").

Niewątpliwie udzielanie informacji podatkowych winno było podlegać kontroli pod kątem należytego wywiązywania się przez organy podatkowe z nałożonych na nie obowiązków. Kontrola taka winna była następować w toku instancji i prowadzić do ustalenia czy organ podatkowy należycie (terminowo i wyczerpująco) wywiązał się z ustawowego obowiązku i nie udzielił odpowiedzi pozornej (np. przez jej nadmierną ogólność). Trudno natomiast wyobrazić sobie kontrolowanie efektywności informacji podatkowej (stopnia jej "pożyteczności" dla podatnika) przez NSA, który w praktyce wypowiadałby się o zakresie stosowania prawa podatkowego w konkretnej sprawie na długo przed wydaniem ostatecznej decyzji administracyjnej, która później mogłaby podlegać jego kontroli.

Wyrok TK z dnia 26 kwietnia 2005 r., SK 36/03, OTK-A 2005/4/40, Dz.U.2005/77/679

Standard: 2548 (pełna treść orzeczenia)