Charakter sformułowania pełnomocnictwa „w sprawie własnej”

Nie sposób podzielić stanowiska Sądu Okręgowego, że użycie w dokumencie zawierającym udzielenie pełnomocnictwa sformułowania "... w sprawie własnej cywilnej..." oznacza ograniczenie zakresu umocowania do prowadzenia sprawy wszczętej wyłącznie przez mocodawcę. Pogląd taki nie znajduje żadnego uzasadnienia w art. 91 pkt 1 k.p.c. Przeciwnie, przepis ten przesądza o tym, że wynikające z pełnomocnictwa procesowego umocowanie obejmuje m.in. wszystkie łączące się ze sprawą czynności procesowe, bez względu na to, którą stroną postępowania w tej sprawie jest mocodawca. Innymi słowy, użyte w udzielonym przez pozwanego pełnomocnictwie sporne sformułowanie odnosi się do każdej sprawy, w której mocodawca jest którąkolwiek ze stron postępowania, a nie tylko stroną powodową.

Do oceny prawidłowości czynności procesowych nie mają zastosowania przepisy dotyczące formy oraz treści oświadczeń woli (art. 60 i nast. k.c.), chyba że wyraźnie przewidują to przepisy k.p.c., np. art. 92 k.p.c. (postanowienie SN z dnia 21 listopada 2006 r., III CZ 78/06, OSNC 2007/5/78). Ponieważ pełnomocnictwo udzielone przez pozwanego (k. 54 akt) nie zawierało szerszego umocowania, wykraczającego poza pełnomocnictwo procesowe, przeto z mocy art. 92 k.p.c. nie było podstaw do zastosowania art. 65 § 1 k.c. do oceny wywołanych nim skutków.

Postanowienie SN z dnia 26 marca 2009 r., I CNP 78/08

Standard: 19435 (pełna treść orzeczenia)