Ustanowienie pełnomocnika z urzędu osobie z zaburzeniami psychicznymi
Pełnomocnictwo procesowe osoby z zaburzeniami psychicznymi Zdolność postulacyjna Pełnomocnik z urzędu (art. 117 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Choroba lub inna ułomność psychiczna strony sama przez się nie powoduje nieważności postępowania z powodu niemożności obrony przez stronę swych praw (zob. wyroki SN: z dnia 19 czerwca 2008 r., V CSK 50/08; z dnia 19 lutego 2010 r., IV CSK 318/09). Nieważność taka zachodzi wtedy, gdy strona, której odmówiono ustanowienia pełnomocnika z urzędu, ze względu na stan zdrowia psychicznego nie jest w stanie podjąć racjonalnej obrony swych praw w postępowaniu sądowym.
Wyrok SN z dnia 18 listopada 2021 r., III USKP 76/21
Standard: 66052 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 117 § 5 k.p.c. sąd uwzględnia wniosek tylko wtedy, gdy uzna udział pełnomocnika za potrzebny. Jednak wyjątkowo odmowa ustanowienia pełnomocnika z urzędu może spowodować nieważność postępowania na skutek pozbawienia strony możności obrony swych praw między innymi w sytuacji, gdy strona ze względu na stan zdrowia psychicznego nie jest w stanie podjąć racjonalnej obrony swoich praw w postępowaniu sądowym (porównaj między innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 1999 r., II CKN 41/99, z dnia 25 maja 2005 r. I CK 773/04, z dnia 14 lutego 2014 r. II CSK 385/12 i z dnia 2 grudnia 2015 r. IV CZ 58/15, nie publ.).
Sam fakt choroby psychicznej strony nie uzasadnia konieczności uwzględnienia wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Również w takiej sytuacji sąd ocenia, czy udział takiego pełnomocnika w sprawie jest potrzebny i jedynie wówczas, gdy sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub prawnym lub gdy strona wykazuje nieporadność i nie podejmuje stosownych działań procesowych, sąd obowiązany jest ustanowić pełnomocnika z urzędu (porównaj między innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 1998 r. II UKN 102/98, OSNP 1999/12/408, z dnia 8 czerwca 2006 r. II CSK 51/06, z dnia 18 października 2011 r. III UZ 24/11 i z dnia 14 kwietnia 2016 r., III UK 102/15, nie publ.).
Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2017 r., I CSK 459/16
Standard: 10987 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 68106
Standard: 36428