Osoba rejestrująca audiowizualnie zgwałcenie popełnione przez inną osobę

Rejestracja za pomocą środków audiowizualnych zgwałcenia, dokonywanego przez innych sprawców, nie jest ujęta w znamionach strony przedmiotowej przestępstwa z art. 197 § 3 k.k. Jednakże jeżeli zachowanie takie stanowi istotny, immanentny element czynu, jest niejako jego dopełnieniem oraz zostało podjęte w wyniku przyjętego między sprawcami podziału ról - to osoba je realizująca jest współsprawcą zgwałcenia zbiorowego.

Wnikliwa analiza wszystkich plików video, utrwalonych przez Jacka J. wskazuje, że oskarżony ten utożsamiał się ze wszystkimi działaniami, podejmowanymi przez pozostałych sprawców w czasie gwałcenia Agaty Ł. i przyjmował je za swoje, czego wyrazem było właśnie filmowanie całego zdarzenia. Należy podkreślić, iż nie było to tylko zwykłe utrwalanie zdarzenia, niejako „z boku” bez żadnego zaangażowania, ale filmowanie to stanowiło istotny element zdarzenia, było jego integralnym elementem, dopełniającym całe zajście. Świadczy o tym przede wszystkim sposób filmowania, zwłaszcza wyraźne zbliżenia organów płciowych, w tym w czasie, gdy do pochwy były wkładane przedmioty. Nadto, wypowiadane podczas filmowania słowa i komentarze, odnoszące się do sposobu gwałcenia. Wskazywały one, iż film w znaczący sposób determinował zachowania pozostałych sprawców i sposób ich postępowania tak, aby film był „ciekawszy”. Nie może ujść uwadze również okoliczność, iż film miał utrwalić zdarzenie, aby mogło ono potem być odtwarzane innym osobom i w ten sposób stanowić przedmiot „zabawy”, „rozrywki” (mówił o tym sam oskarżony Jacek J.), a nawet być puszczane w Internecie.

Powyższe wskazuje, że współsprawstwo Jacka J. w popełnieniu przedmiotowego czynu z art. 197 § 3 k.k. mieści się - wbrew argumentom jednej z apelacji obrońców - w koncepcji tzw. współsprawstwa mieszanego.

Wyrok SA w Białymstoku z dnia 8 czerwca 2010 r., II AKa 48/10

Standard: 19370