Dobrowolne leczenie w trakcie postępowania o leczenie przymusowe
Przesłanki przymusowego leczenia (art. 24 u.w.t.p.a)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Działania dobrowolnie podejmowane przez osobę uzależnioną sa istotne, ale nie decydujące dla podjęcia oceny przez sąd, który rozstrzyga o obowiązku poddania się leczeniu. Sąd w tym zakresie powinien kierować się przede wszystkim ustaleniami biegłych. Ci zaś w niniejszej sprawie stwierdzili, że uczestniczka posiada zespół zależności alkoholowej i powinna zostać zobowiązana do leczenia odwykowego w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego.
Postanowienie SN z dnia 2 lipca 2024 r., II CSKP 1322/22
Standard: 88549 (pełna treść orzeczenia)
Zaniechanie przez osobę uzależnioną od alkoholu na pewien czas przed wydaniem rozstrzygnięcia, negatywnych zachowań podpadających pod normę zawartą w art. 24 ustawy niweczy merytoryczną zasadność żądania orzeczenia obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu. Rozpoznając wniosek w tym przedmiocie, sąd powinien ocenić, czy tego rodzaju zmiana w zachowaniu ma charakter trwały, czy jedynie tymczasowy, powodowany możliwością uwzględnienia żądania. Przy tej ocenie znaczenie mają okres, przez jaki osoba nadużywająca alkoholu nie narusza porządku publicznego, względnie praw i wolności innych osób, oraz przyczyny zmiany jej postępowania (zob. m.in. postanowienia SN z 28 listopada 2012 r., III CSK 17/12, niepubl. i z 13 kwietnia 2018 r., I CSK 763/17).
Postanowienie SN z dnia 29 lutego 2024 r., I CSK 105/24
Standard: 88552 (pełna treść orzeczenia)