Przymusowe leczenie odwykowe jako wyjątek od dobrowolności poddania się leczeniu
Przymusowe leczenie alkoholików
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zobowiązanie o którym mowa w art. 26 ust. 1 w związku z art. 24 u.w.t.p.a. ma charakter wyjątku od zasady dobrowolności leczenia. Nakazuje to dokonywanie ścisłej wykładni tych przepisów, mając również na uwadze ochronę wolności i godności osobistej osób uzależnionych (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 lipca 2006 r., K 43/05, OTK-A 2006, nr 7, poz. 78 oraz postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 14 września 2015 r., I CSK 351/15, z dnia 25 marca 2015 r., II CSK 828/14, nie publ., z dnia 9 listopada 2007 r., V CSK 241/07, OSNC-ZD 2009, nr A, poz. 1, jak też uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 1984 r., III CZP 17/84).
Jeżeli zatem sąd dopatrzy się, że zachodzi sytuacja wyjątkowa, czyli osobę uzależnioną należy poddać przymusowemu leczeniu odwykowemu, to powinien to wykazać, w szczególności podając, obok braku poddania się dobrowolnemu leczeniu, ważne powody społeczne, w tym powodowanie przez osobę uzależnioną rozkładu życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylanie się od pracy, systematyczne zakłócania spokoju lub porządku publicznego, itp.
Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2018 r., I CSK 538/17
Standard: 19194 (pełna treść orzeczenia)
Zasadą jest dobrowolność leczenia odwykowego, co expressis verbis wynika z art. 21 ust. 2 u.w.t.p.a., a wyjątki od tej zasady określa ustawa. Ze względu na wyjątkowy charakter art. 26 ust. 1 w związku z art. 24 ustawy u.w.t.p.a. należy przyjąć restryktywną wykładnię tych przepisów, skoro osoba dotknięta alkoholizmem sama powinna decydować o tym, czy chce się leczyć. Taka osoba ma prawo do wolności osobistej i ochrony godności, chronione przez art. 30 i 31 Konstytucji oraz art. 10 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 lipca 2006 r., K 43/05, OTK-A 2006, Nr 7, poz. 78 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2007 r., V CSK 241/07, OSNC - ZD 2009, Nr A, poz. 1).
Postanowienie SN z dnia 18 września 2015 r., I CSK 351/15
Standard: 19195 (pełna treść orzeczenia)