Związanie sądu zakresem żądania w postępowaniu nieprocesowym (art. 321 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.)
Orzeczenia w postępowaniu nieprocesowym (art. 516 k.p.c.) Wszczęcie postępowania nieprocesowego (art. 506 k.p.c.) Związanie sądu granicami żądania; zakaz wyrokowania ponad żądanie; zasada autonomii; zasady dyspozycyjności (art. 321 k.p.c.) Zasada odpowiedniego stosowania przepisów o procesie w postępowaniu nieprocesowym
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Wynikająca z art. 321 § 1 k.p.c. zasada, że Sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie, ma zastosowanie, zgodnie z art. 13 § 2 k.p.c., również w postępowaniu nieprocesowym, nie uchyla jej bowiem w tym postępowaniu żaden przepis.
Postanowienie SN z dnia 9 września 2020 r., II CSK 250/20
Standard: 88607 (pełna treść orzeczenia)
Sformułowanie żądania wprawdzie należy do wnioskodawcy, ale sąd nie jest bezwzględnie związany brzmieniem gramatycznym lub stylistycznym, jeżeli nie wpływa to na jego istotę. Zasada ne eat iudex ultra petita partium nie ma bowiem tak bezwzględnego charakteru, jak w sprawach rozpoznawanych w trybie procesowym. Z tych względów przyjął, że sąd nie jest związany żądaniem wnioskodawcy ustanowienia służebności drogi koniecznej na nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, jeżeli uczestnik postępowania wniósł o ustanowienie tej służebności na prawie użytkowania wieczystego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2016 r., III CZP 31/16, OSNC 2017, Nr 5, poz. 56), związanie nie dotyczy wskazanego przebiegu drogi koniecznej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2011 r., II CSK 94/11, nie publ.), pominięcia jednego urządzenia (słupa) mimo oczywistości stanowiska wnioskodawcy (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2016 r., V CSK 2/16, nie publ.).
Postanowienie SN z dnia 7 lipca 2017 r., V CSK 474/16
Standard: 19162 (pełna treść orzeczenia)