Umowa zamiany nieruchomości jako "zbycie nieruchomości" w rozumieniu art. 36 u.p.z.p.
Umowa zamiany (art. 603 k.c.)
Wykładnia gramatyczna i historyczna przepisu art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu nakazuje definiować zbycie, o jakim mowa w art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu według legalnej definicji zawartej w art. 4 pkt 3b ustawy o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu nadanym przez art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492). W związku z tym należy przyjąć, że umowa zamiany, co do zasady mieści się w pojęciu zbycia nieruchomości, o jakim mowa w art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu.
Sąd podziela jednak również argument skargi, iż nie każda zamiana nieruchomości stanowi zbycie w rozumieniu art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w konsekwencji daje podstawę do ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
Wyrok WSA w Kielcach z dnia 26 kwietnia 2018 r., II SA/Ke 160/18
Standard: 19133
Umowa zamiany nieruchomości jako umowa służąca ekwiwalentnemu przeniesieniu własności nieruchomości bez użycia pieniądza w sposób oczywisty mieści się w pojęciu "zbycia nieruchomości" w rozumieniu art. 36 ust. 4 upzpz. Bez skutków ulepszenia planistycznego właściciel nie dysponowałby ekwiwalentnym dobrem mogącym być przedmiotem umowy zamiany. Różnica z umową sprzedaży jest tylko taka, że zamiast pieniędzy właściciel otrzymuje inną nieruchomość. Przedstawiona w skardze kasacyjnej wykładnia art. 36 ust. 4 upzpz prowadziłaby do podważenia sensu całego mechanizmu ulepszenia planistycznego i traktowaniu w sensie ekonomicznym odmiennie skutków umowy sprzedaży od umowy zamiany.
Wyrok NSA z dnia 26 października 2017 r., II OSK 370/16
Standard: 19132 (pełna treść orzeczenia)