Pojęciu błędu diagnostycznego

Błąd diagnostyczny. Polega on na wyciągnięciu z objawów chorobowych innych wniosków niż te, które dyktowane są wiedzą medyczną, ale też na nierozpoznaniu w ogóle pewnych objawów, a także wadliwym przeprowadzeniu samych badań służących postawieniu diagnozy bądź w ogóle pominięciu takich badań.

Wyrok SN z dnia 4 marca 2020 r., IV KK 221/19

Standard: 77076 (pełna treść orzeczenia)

Podjęte wobec pacjenta przez lekarza czynności diagnostyczne, nie kończą się z chwilą wykonania wszystkich zaleconych przez lekarza badań, lecz dopiero w momencie zapoznania się przez zlecającego lekarza z wynikami tych badań.

Lekarz powinien zawsze podjąć, bez zbędnej zwłoki, działania w celu poinformowania pacjenta o wynikach przeprowadzonych badań diagnostycznych, zwłaszcza gdy wyniki te wskazują na zagrożenie życia lub zdrowia.

Postanowienie SN z dnia 5 marca 2019 r., IV KK 498/17

Standard: 77086 (pełna treść orzeczenia)

 Lekarz jest zobowiązany do przeprowadzenia określonych czynności diagnostycznych, pozwalających mu ustalenie, czy występuje zagrożenia dla życia lub zdrowia pacjenta, oraz do podjęcia stosownych czynności terapeutycznych zmniejszających owo zagrożenie (o ile obiektywnie to jest możliwe). Popełnienie błędu diagnostycznego i nierozpoznanie niebezpieczeństwa, nie zwolni lekarza, będącego gwarantem zdrowia i życia pacjenta, od odpowiedzialności za negatywny skutek, jeżeli taki wystąpi i spełnione zostaną pozostałe warunki tej odpowiedzialności.

O błędzie diagnostycznym można jednak mówić dopiero wówczas, gdy naruszony został obowiązujący w danym momencie standard czynności diagnostycznych.

Postanowienie SN z dnia 6 października 2016 r., V KK 94/16

Standard: 40792 (pełna treść orzeczenia)