Powoływanie się na cudze wypowiedzi jako okoliczność wyłączająca bezprawność naruszenia
Okoliczności wyłączające bezprawność naruszenia dobra osobistego Ochrona godności, czci dobrego imienia
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zamieszczenia w materiale prasowym zniesławiającej informacji opublikowanej wcześniej przez kogo innego nie będzie bezprawne, jeżeli treść artykułu ograniczy się do powiadomienia o ukazaniu się takiego materiału. Rzetelność dziennikarska, do której zobowiązuje art. 12 ust. 1 pkt 1 pr. pras., wymaga jednak od publikującego taki materiał obiektywnego zrelacjonowania faktu przekazywania wiadomości pierwotnej, a także - zdystansowania się do jej treści, tak by nie budziło wątpliwości, że nie jest to własny pogląd autora cytującego.
Wyrok SN z dnia 29 października 2015 r., I CSK 893/14
Standard: 13432 (pełna treść orzeczenia)
Nie wyłącza bezprawności pozwanego to, że cytowano w artykułach fragmenty treści opublikowanych w innych gazetach. W orzecznictwie przyjmuje się, że nie można uchylić się od odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych nawet w przypadku użycia cytatów, a tym bardziej, jeżeli są one opatrzone własnym komentarzem,. Dziennikarze opracowujący sporne teksty nie starali się w jakikolwiek sposób zweryfikować podawanych informacji, nie zwracali się przede wszystkim o wyjaśnienia od powódki czy innych osób wymienionych w artykułach.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2015 r., I ACa 1295/14
Standard: 19317 (pełna treść orzeczenia)
Dlatego też w przypadku materiałów prasowych wykazanie braku bezprawności sprowadza się do wykazania tego, iż działanie podjęte zostało w ochronie uzasadnionego interesu publicznego a także, iż dziennikarz dołożył szczególnej staranności i rzetelności przy zbieraniu i wykorzystywaniu materiału prasowego, który to obowiązek wynika z unormowania art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Sam zaś fakt powołania w danym materiale prasowym cudzych wypowiedzi ze wskazaniem ich źródła nie wyłącza bezprawności bowiem taka konstrukcja wypowiedzi nie zwalnia dziennikarza od zachowania staranności o której mowa w art. 12 ust. 1 Prawa prasowego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 28 maja 1999 rok, I CKN 16/98 - OSNC 2000/2/25; wyrok Sądu Najwyższego z 11 października 2001 r., II CKN 559/99 - OSNC 2002/6/82 czy też wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 21 listopada 2012 r., I ACa 598/12 - LEX nr 1267420).
Wyrok SA w Katowicach z dnia 18 grudnia 2013 r., V ACa 524/13
Standard: 19743 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 18934 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 55501 (pełna treść orzeczenia)