Orzeczenie odmawiające zarządzenia powrotu dziecka

Art. 11 ust. 7 rozporządzenia nie stanowi normy mającej na celu określenie właściwego sądu, lecz raczej normę o charakterze technicznym, której głównym celem jest określenie sposobów doręczania informacji dotyczących orzeczenia odmawiającego zarządzenia powrotu dziecka.

Wykładni art. 11 ust. 7 i 8 rozporządzenia należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi on zasadniczo na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie przyznało wyspecjalizowanemu sądowi jurysdykcję w zakresie rozstrzygania kwestii powrotu dziecka czy pieczy nad dzieckiem w ramach postępowania przewidzianego w tym przepisie, nawet gdy przed sądem powszechnym toczy się już postępowanie co do istoty sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej względem dziecka.

Wyrok TSUE z dnia 9 stycznia 2015 r., C‑498/14

Standard: 18670

Orzeczenia sądu państwa członkowskiego oddalające na mocy konwencji haskiej z 1980 r. wniosek o niezwłoczny powrót dziecka pod jurysdykcję sądu drugiego państwa członkowskiego i dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej wobec tego dziecka nie mają wpływu na orzeczenia, które mają być wydane w tym drugim państwie członkowskim we wszczętych wcześniej i nadal zawisłych postępowaniach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej.

Wyrok TSUE z dnia 22 grudnia 2010 r., C‑497/10

Standard: 18669