Jurysdykcja ogólna w sprawach o rozwód na podstawie art. 3 rozp. Rady (WE) nr 2201/2003
Jurysdykcja w sprawach małżeńskich (art. 1103[1] k.p.c.) Rozporządzenie Nr 2201/2003 dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej (Archiwum) Postępowanie w sprawach o unieważnienie małżeństwa, o ustalenie istnienia lub nieistnienia małżeństwa i o rozwód oraz o separację (art. 425 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że dla celów ustalenia miejsca zwykłego pobytu w rozumieniu tych przepisów elementu decydującego nie może stanowić status pracowników kontraktowych Unii posiadany przez zainteresowanych małżonków przydzielonych do delegatury Unii w państwie trzecim, którym w tym państwie trzecim przypisuje się korzystanie ze statusu dyplomatycznego.
Wyrok TSUE z dnia 1 sierpnia 2022 r., C-501/20
Standard: 80512 (pełna treść orzeczenia)
Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 należy interpretować w ten sposób, że w odniesieniu do powództwa o rozwód, jeśli powód wnosi sprawę do sądu państwa członkowskiego wspólnego obywatelstwa małżonków, podczas gdy ich miejsce zwykłego pobytu znajduje się w innym państwie członkowskim, sąd ten ma na mocy lit. b) tego przepisu jurysdykcję do rozpoznania tego powództwa. Ponieważ nie jest wymagana zgoda pozwanego, nie jest konieczne zbadanie kwestii, czy brak powołania się przez pozwanego na zarzut braku właściwości stanowi milczącą zgodę na właściwość sądu, do którego wniesiono powództwo.
Artykuł 3 ust. 1 i art. 17 rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym okoliczność, iż para, o której rozwiązanie związku małżeńskiego wniesiono, ma małoletnie dziecko, jest nieistotna dla ustalenia sądu mającego jurysdykcję do rozpoznania powództwa o rozwód. Ponieważ sąd państwa członkowskiego wspólnego obywatelstwa małżonków, do którego powód wniósł powództwo, ma jurysdykcję do rozpoznania tego powództwa na mocy art. 3 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, sąd ten nie może nawet w braku porozumienia stron w tym zakresie podnieść zarzutu braku jurysdykcji międzynarodowej.
Wyrok TSUE z dnia 3 października 2019 r., C-759/18
Standard: 80626 (pełna treść orzeczenia)