Pojęcie sprawy cywilnej na podstawie art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia
Zakres stosowania i definicje
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Z art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 2201/2003 wynika, że ma ono zastosowanie bez względu na rodzaj sądu w sprawach cywilnych dotyczących zwłaszcza: przyznawania, wykonywania, przekazywania, pełnego lub częściowego pozbawienia odpowiedzialności rodzicielskiej. W tym kontekście pojęcia „sprawy cywilne” nie należy postrzegać zbyt restrykcyjnie, lecz należy postrzegać je jako pojęcie autonomiczne prawa Unii, obejmujące w szczególności wszystkie pozwy lub wnioski, środki i orzeczenia „w sprawie odpowiedzialności rodzicielskiej” w rozumieniu tego rozporządzenia, zgodnie z celem przywołanym w jego motywie 5 (wyrok z dnia 21 października 2015 r., Gogova, C‑215/15, EU:C:2015:710, pkt 26).
Wyrok TSUE z dnia 19 września 2018 r., C‑325/18 i C‑375/18
Standard: 18640
Pozew babć i dziadków dotyczący przyznania im prawa do osobistej styczności z wnukami jest objęty zakresem stosowania art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 2201/2003 i, w konsekwencji, zakresem stosowania tego rozporządzenia.
Wyrok TSUE z dnia 31 maja 2018 r., C‑335/1
Standard: 18641