Opłata z tytułu wywozu energii elektrycznej produkowanej na terytorium krajowym

Państwa członkowskie nie mogą wprowadzić opłaty z tytułu wywozu energii elektrycznej produkowanej na terytorium krajowym. Taka opłata nie jest uzasadniona celem w postaci zapewnienia stabilności dostaw energii elektrycznej na terytorium krajowym.

Energia elektryczna stanowi towar w rozumieniu prawa Unii, a opłata pobrana nie tyle z tytułu samego towaru, ale z tytułu użytkowania sieci służącej do jego przesyłania powinna być uznana za opłatę obciążającą sam towar.

Obciążenia pieniężne, z których jedno jest uiszczane przez eksportera, a drugie w szczególności przez końcowego klienta, nie obciążają energii elektrycznej na tym samym etapie obrotu, co powoduje, że sporna opłata obciąża w rzeczywistości ten towar z uwagi na fakt przekroczenia granicy. Opłata ta stanowi opłatę o skutku równoważnym do ceł i to zarówno w odniesieniu do energii elektrycznej wywożonej do innego państwa członkowskiego jak i poza obszar Unii. W tym względzie, w odniesieniu do wywozu do innych państw członkowskich, Trybunał podkreślił, że zasada swobodnego przepływu towarów sprzeciwia się wprowadzeniu takiej opłaty. Jeśli chodzi o wywóz do państw spoza Unii, Trybunał przypomniał, że państwa członkowskie zobowiązały się do prowadzenia wspólnej polityki handlowej, która byłaby zagrożona, gdyby państwa członkowskie były uprawnione do jednostronnego wprowadzania opłat o skutku równoważnym do ceł z tytułu takiego wywozu.

Obowiązujący państwa członkowskie zakaz wprowadzania ceł i opat o skutku równoważnym stanowi podstawową zasadę prawa Unii, od której nie zostało przewidziane żadne odstępstwo w traktacie FUE, zarówno w stosunkach między państwami członkowskimi jak i w stosunkach państw członkowskich z państwami spoza Unii.

Wyrok TSUE z dnia 6 grudnia 2018 r., C-305/17

Standard: 18396 (pełna treść orzeczenia)