Niedopuszczalność zaskarżenia przez stronę rozstrzygnięcia o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu
Zażalenie poziome do innego składu sądu pierwszej instancji (art. 394[1a] k.p.c.) Wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu; Ściągnięcie wynagrodzenia i zwrotu wydatków (art. 122 k.p.c.) Odrzucenie apelacji przez sąd drugiej instancji (art. 373 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Obowiązek Skarbu Państwa pokrycia kosztów pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu ma charakter publicznoprawny i nie jest tożsamy z obowiązkiem pokrycia kosztów procesu, o którym mowa w art. 98 § 1 k.p.c. W konsekwencji, postanowienie, którego przedmiotem jest obowiązek pokrycia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, nie jest orzeczeniem w przedmiocie kosztów procesu (tak SN w postanowieniu z dnia 14 grudnia 2007 r. w sprawie III CZ 61/07; w postanowieniu z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie III CZ 53/09).
Nie podlega zatem zaskarżeniu przez samą stronę na podstawie art. 394 § 1 pkt 9 k.p.c. lub w drodze apelacji wniesionej co do istoty sprawy. W judykaturze zgodnie przyjmuje się, że na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zażalenie przysługuje wyłącznie pełnomocnikowi ustanowionemu przez sąd. Natomiast apelacja strony w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w wypadku przyznania tych kosztów pełnomocnikowi od Skarbu Państwa jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu. (tak SN w uchwale z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie III CZP 36/09; w uchwale z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie III CZP 2/12
Wyrok SA w Łodzi z dnia 19 czerwca 2018 r., I ACa 1264/17
Standard: 28769 (pełna treść orzeczenia)
Dopuszczając możliwość zaskarżenia zażaleniem postanowienia sądu pierwszej instancji, którego przedmiotem jest ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, należy uściślić, że może być ono wniesione jedynie przez pełnomocnika. Sama strona, reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu, nie ma interesu prawnego w zaskarżeniu tego postanowienia, które nie narusza w żaden sposób jej sfery prawnej (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2009 r., III CZP 36/09).
Uchwała SN z dnia 8 marca 2012 r., III CZP 2/12
Standard: 18322 (pełna treść orzeczenia)