Forma rozstrzygania w przedmiocie wniosku strony o uzupełnienie wyroku (art. 351 § 3 k.p.c.)
Uzupełnienie wyroku (art. 351 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Treść art. 351 § 3 k.p.c. jasno wskazuje, że orzeczenie uzupełniające zapada w formie wyroku chyba, że dotyczy kosztów lub rygoru natychmiastowej wykonalności, to jednak powołany przepis nie wyklucza wydania w takiej sytuacji wyroku zaocznego. Przyjmując zatem, że zastosowanie będą miały zasady ogólne, które nie zostały wyłączone w postępowaniu z wniosku o wydanie wyroku uzupełniającego, to taki wyrok, w zależności od wcześniejszej postawy pozwanego, w chwili wydawania wyroku uzupełnianego, może mieć charakter zaoczny.
Postanowienie SN z dnia 5 listopada 2010 r., I CZ 121/10
Standard: 70960 (pełna treść orzeczenia)
Formę wyroku przybiera orzeczenie sądu wydane po rozpoznaniu wniosku o uzupełnienie wyroku tylko wówczas, gdy "uzupełnia wyrok", a więc zawiera treść merytoryczną dotyczącą żądań pozwu, bez względu zresztą na to, czy jest to treść dla powoda korzystna (uwzględniająca żądanie pozwu) czy niekorzystna (oddalająca żądanie pozwu). Charakteru takiego nie ma orzeczenie sądu oddalającego wniosek o uzupełnienie wyroku. Takie orzeczenie więc - w myśl art. 354 k.p.c. - powinno przybrać postać postanowienia.
Art. 351 § 3 dotyczy orzeczenia uzupełniającego, a nie oddalenia wniosku o uzupełnienie wyroku)
Postanowienie SN z dnia 12 stycznia 2004 r., I PZ 106/03
Standard: 57218 (pełna treść orzeczenia)