Tablica rejestracyjna jako przedmiot przestępstwa z art. 306 k.k.

Tablice rejestracyjne pojazdów nie są "znakami identyfikacyjnymi" w rozumieniu art. 306 k.k.

Tablice rejestracyjne służą identyfikacji przede wszystkim dla celów administracyjno-prawnych, a nie obrotu gospodarczego. Precyzyjnie cele te określają przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, zwłaszcza art. 71 ust. 2 oraz art. 73 ust. 1 tej ustawy (Dz. U. z 2005 r., Nr 108, poz. 908). Bez wchodzenia w szczegóły, można generalnie stwierdzić, że identyfikacja poprzez tablice rejestracyjne związana jest z koniecznością ewidencjonowania wszelkich dopuszczonych do ruchu pojazdów i to w pierwszym rzędzie dla zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom ruchu.

Tablice rejestracyjne nie identyfikują pojazdu w żadnym z tych elementów, które wymieniają przytaczane powyżej definicje "znaków identyfikacyjnych" z art. 306 k.k. To, że tablice rejestracyjne, choć pośrednio, to jednak de facto w najprostszy sposób pozwalają także na dokonanie ustaleń w sferze prawa cywilnego, przy wykorzystaniu administracyjnego systemu ewidencji (jaki to pojazd, do czego przeznaczony, kto jest jego właścicielem bądź użytkownikiem, itp. - zob. Rozdział 2a Prawa o ruchu drogowym), nie daje jeszcze podstaw do uznania ich za "znaki identyfikacyjne" w rozumieniu art. 306 k.k. Ten przepis chroni bowiem tożsamość towaru lub urządzenia w sferze jego pochodzenia i określonych właściwości, a nie jako przedmiotu, z którym związane są określone prawa publiczne czy prywatne.

Prawo o ruchu drogowym wyraźnie odróżnia tablice rejestracyjne od innych elementów identyfikujących pojazdy, a w szczególności od "cech identyfikacyjnych", przewidzianych w art. 66 ust. 3a, do których należą numer VIN albo numer nadwozia, podwozia i ramy oraz numer silnika. Te ostatnie spełniają w oczywistym stopniu wszelkie kryteria "znaków identyfikacyjnych" w rozumieniu art. 306 k.k.

W końcu odwołać należy się również do poglądów wyrażanych przez przedstawicieli doktryny prawa karnego, którzy komentując przepis art. 306 k.k. z aprobatą cytowali te orzeczenia Sądu Najwyższego, w których jednoznacznie sprzeciwiał się interpretacji "znaków identyfikacyjnych", jako obejmujących również tablice rejestracyjne - R. Zawłocki , op. cit. s. 1376; A. Marek: Kodeks Karny. Komentarz, Warszawa 2005, s. 634; R. A. Stefański: Ustawa Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, Warszawa 2003, s. 505. Zbieżne stanowisko, jak się wydaje, prezentowała także J. Piórkowska-Flieger, która w monografii dotyczącej fałszowania dokumentów stwierdzała, że "niewątpliwie tablice rejestracyjne nie stanowią znaków identyfikacyjnych", choć sam numer rejestracyjny oceniała, jako "znak identyfikujący konkretny pojazd" (Fałsz dokumentu w polskim prawie karnym, Kraków 2004, s. 200-201).

Uchwała SN z dnia 27 października 2005 r., I KZP 33/05

Standard: 18234 (pełna treść orzeczenia)