Wykładnia umowy stanowiącej podstawę do dokonania wpisu przez sąd wieczystoksięgowy
Zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego w sprawach o wpis (art. 626[8] § 2 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Interpretacja umowy dokonywana przez sądy orzekające w postępowaniu wieczystoksięgowym odbywać się może jedynie w granicach określonych w art. 626[8] § 2 k.p.c., stąd też każdy zarzut oparty na nieustaleniu rzeczywistej woli stron na podstawie innego materiału dowodowego niż wniosek, dokumenty dołączone do wniosku, treść księgi wieczystej lub fakty powszechnie znane i znane sądowi urzędowo jest a limine nieskuteczny (np. postanowienia SN z 12 kwietnia 2013 r., IV CSK 515/12, i z 22 czerwca 2017 r., III CSK 256/16).
Postanowienie SN z dnia 29 września 2023 r., II CSKP 565/22
Standard: 76523 (pełna treść orzeczenia)
Sąd wieczystoksięgowy przeprowadzając wykładnię umowy powołanej jako podstawa wnioskowanego wpisu może się oprzeć tylko na materiale dowodowym dopuszczonym zgodnie z art. 628[8] § 2 k.p.c., to zaś znacznie ogranicza możliwości czynienia ustaleń dotyczących zgodnego zamiaru stron, celu umowy i innych czynników wpływających, według art. 65 k.c., na wynik wykładni oświadczeń woli.
Co do zasady zgodny zamiar stron i cel umowy mogą być dowodzone także za pomocą przesłuchania stron i zeznań świadków, a to odpada w postępowaniu o wpis w księdze wieczystej (por. np. postanowienia SN z dnia 4 kwietnia 2012 r., I CSK 359/11, 12 kwietnia 2013 r., IV CSK 515/12, 21 maja 2015 r., IV CSK 509/14, 5 lutego 2016 r., IV CSK 235/15, i 27 października 2016 r., V CSK 70/16).
Postanowienie SN z dnia 22 czerwca 2017 r., III CSK 256/16
Standard: 64310 (pełna treść orzeczenia)