Wierzytelność niepieniężna (art. 246 Pr. Up.)

Artykuł 246 pr. up. stabilizuje wprawdzie wysokość roszczeń niepieniężnych na dzień ogłoszenia upadłości, ale dotyczy to wierzytelności skonkretyzowanych i wymagalnych, lub niewymagalnych (art. 247 pr. up.). Nie ma natomiast zastosowania, ani art. 246 pr. up., ani art. 127 ust 3 pr. up. w wypadku zobowiązań, w których wierzytelność i dług nie został jeszcze zindywidualizowany i jest nieskonkretyzowany, które bez odpowiedniego zdarzenia (wystąpienia wady) nie powstały i nie wiadomo czy w ogóle wystąpią.

Wyrok SN z dnia 11 marca 2016 r., I CSK 137/15

Standard: 24597 (pełna treść orzeczenia)

Art. 246 p.u.n. stabilizuje wysokość roszczeń niepieniężnych na dzień ogłoszenia upadłości, ale dotyczy to wierzytelności niepieniężnych, a zatem wierzytelności skonkretyzowanych i wymagalnych, lub niewymagalnych (art. 247 p.u.n.). Nie może mieć natomiast zastosowania ten przepis w wypadku zobowiązań, których przedmiotem są wierzytelności i zobowiązania wynikające z określonych w nich obowiązków stron, ale jeszcze nie zindywidualizowane i nieskonkretyzowane. Konsekwencją jest istnienie obowiązku upadłego do wykonania obowiązku z rękojmi i wymagalność roszczenia o zapłatę reszty wynagrodzenia po wygaśnięciu terminu rękojmi.

Wyrok SN z dnia 19 stycznia 2011 r., V CSK 204/10

Standard: 18159 (pełna treść orzeczenia)