Wykorzystanie urlopu w okresie niewykonywania pracy na podstawie art. 71 k.p.

W wyroku z dnia 13 kwietnia 1999 r., I PKN 1/99 uznał, iż "Pracownik zwolniony z obowiązku wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia stosunku pracy wskutek odwołania ze stanowiska (art. 71 KP) mógł być zobowiązany przez pracodawcę do wykorzystania bieżącego urlopu wypoczynkowego (art. 170 KP w brzmieniu obowiązującym przed dniem 2 czerwca 1996 r.)". W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd Najwyższy wskazał, iż brak obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia nie jest równoznaczny z zerwaniem więzów łączących pracownika z pracodawcą i ustaniem wszelkich jego obowiązków wynikających ze stosunku pracy, pracodawca może bowiem w tym czasie żądać od pracownika wypełnienia konkretnych powinności.

Z tych względów, Sąd Najwyższy uznał, że ustawowe zwolnienie pracownika od obowiązku świadczenia pracy nie oznacza absolutnej swobody pracownika i nie może być utożsamiane z okresem wypoczynku lub też z czasem wolnym od pracy w rozumieniu np. art. 14 KP, w który ingerencja pracodawcy nie jest - co do zasady - dopuszczalna.

Zatem korzystanie przez pracownika ze zwolnienia od świadczenia pracy nie sprzeciwia się udzieleniu mu w tym czasie urlopu wypoczynkowego, gdyż czas ten nie został przeznaczony na jakiś określony cel, z którym sprzeczne byłoby korzystanie z urlopu wypoczynkowego.

O nadużyciu prawa przez pracownika mogłaby świadczyć jego nieuzasadniona odmowa przyjęcia propozycji wykorzystania urlopu w okresie niewykonywania pracy na podstawie art. 71 KP. Należałoby wówczas ocenić, czy nie stanowi to nadużycia wynikającego z § 5 rozporządzenia z dnia 8 stycznia 1997 r. prawa pracownika do wyrażenia zgody na ustalenie nowego terminu urlopu, który nie został wykorzystany zgodnie z planem z powodu choroby pracownika.

Wyrok SN z dnia 7 lutego 2001 r., I PKN 240/00

Standard: 18121 (pełna treść orzeczenia)