Zakaz nielegalnego prowadzenia działalności transportowej typu Uber (kojarzenie pasażerów z niezawodowymi kierowcami)

Państwa członkowskie mogą zakazać nielegalnego prowadzenia działalności transportowej takiej jak UberPop i ścigać ją na drodze karnej bez konieczności uprzedniego notyfikowania Komisji projektu aktu prawa zakazującego prowadzenia takiej działalności.

Usługa UberPop nie jest objęta dyrektywą 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. 1998, L 204, s. 37 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 13, t. 20, s. 337), zmieniona dyrektywą 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U. 1998, L 217, s. 18 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 13, t. 21, s. 8), Ustanowiony w niej obowiązek uprzedniej notyfikacji Komisji nie ma w jej przypadku zastosowania.

Wyrok TSUE z dnia 10 kwietnia 2018 r., C-320/16 Uber France SAS, cvria, KP nr 39/18

Standard: 18074 (pełna treść orzeczenia)

Świadczona przez przedsiębiorstwo Uber usługa umożliwiająca nawiązywanie kontaktów z właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami stanowi usługę w dziedzinie transportu. Państwa członkowskie mogą zatem regulować warunki świadczenia tej usługi.

Usługę pośrednictwa, która polega na odpłatnym umożliwianiu nawiązywania kontaktów, poprzez aplikację na inteligentny telefon, między właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami a osobami chcącymi przebyć trasę miejską, należy uznać za usługę nierozerwalnie związaną z usługą przewozową, a tym samym za usługę wchodzącą w zakres „usług w dziedzinie transportu” w rozumieniu prawa Unii. Tego rodzaju usługę należy zatem wyłączyć z zakresu zastosowania zasady swobodnego świadczenia usług w ogólności, a także z zakresu zastosowania dyrektywy dotyczącej usług na rynku wewnętrznym i dyrektywy o handlu elektronicznym.

Wynika stąd, że w świetle prawa Unii w jego obecnym kształcie zadaniem państw członkowskich jest uregulowanie warunków świadczenia takich usług przy zapewnieniu poszanowania zasad ogólnych traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Usługa świadczona przez przedsiębiorstwo Uber nie ogranicza się do usługi pośrednictwa polegającej na umożliwianiu nawiązywania kontaktów, poprzez aplikację na inteligentny telefon, między właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami a osobami chcącymi przebyć trasę miejską. W takiej sytuacji podmiot świadczący tę usługę pośrednictwa tworzy bowiem jednocześnie ofertę miejskich usług przewozowych, którą udostępnia w szczególności za pomocą narzędzi informatycznych i której ogólne funkcjonowanie organizuje on w taki sposób, aby osoby chcące przebyć trasę miejską mogły z tej oferty skorzystać. Aplikacja dostarczana przez przedsiębiorstwo Uber jest niezbędna zarówno dla kierowców, jak i dla osób chcących przebyć trasę miejską. Trybunał podkreślił również, że przedsiębiorstwo Uber wywiera także decydujący wpływ na warunki świadczenia usług przez kierowców.

Wobec powyższego Trybunał orzekł, że tę usługę pośrednictwa należy uznać za integralną część złożonej usługi, której głównym elementem jest usługa przewozowa, wobec czego należy zakwalifikować ją nie jako „usługę społeczeństwa informacyjnego”, ale jako „usługę w dziedzinie transportu”.

Dyrektywa o handlu elektronicznym nie ma wobec tego zastosowania do takiej usługi, która jest także wyłączona z zakresu zastosowania dyrektywy dotyczącej usług na rynku wewnętrznym. Z tego samego powodu analizowana usługa podlega nie postanowieniom dotyczącym swobodnego przepływu usług w ogólności, lecz wspólnej polityce w dziedzinie transportu. Tymczasem w odniesieniu do usług w zakresie indywidualnych przewozów miejskich, jak również usług nierozerwalnie z nimi związanych, takich jak usługa pośrednictwa świadczona przez przedsiębiorstwo Uber, nie ustanowiono reguł w ramach tej polityki.

Wyrok TSUE z dnia 20 grudnia 2017 r., C-434/15 Asociación Profesional Elite Taxi / Uber Systems Spain SL, KP nr 136/17

Standard: 18075 (pełna treść orzeczenia)