Pojęcie gospodarstwa rolnego (art. 55[3] k.c.)
Gospodarstwo rolne (art. 55[3] k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W doktrynie podkreśla się, że o istnieniu gospodarstwa rolnego decydują grunty rolne, o jakich mówi art. 46[1] k.c. Pozostałe składniki gospodarstwa rolnego wymienione w art. 55[3] k.c. nie są składnikami koniecznymi i ich brak nie odbiera gruntom rolnym przymiotu gospodarstwa rolnego, jeśli tylko same grunty stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą.
W judykaturze również podkreśla się, że najistotniejszym składnikiem gospodarstwa rolnego - w sensie przedmiotowym - jest grunt rolny. Bez niego nie może istnieć gospodarstwo rolne. Występowanie pozostałych składników tego gospodarstwa, wymienionych w art. 55[3] k.c. nie jest konieczne dla bytu samego gospodarstwa. W konsekwencji tego same grunty rolne (ewentualnie wraz z gruntami leśnymi), gdy brak pozostałych wymienionych składników (np. inwentarza żywego, narzędzi), mogą stanowić gospodarstwo rolne (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r.; II CKN 137/97).
Postanowienie SN z dnia 12 lutego 2016 r., II CSK 107/15
Standard: 22963 (pełna treść orzeczenia)
Jak zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 kwietnia 2013 roku (IV CSK 565/12) - dla wyjaśnienia, czy konkretna szkoda została wyrządzona w związku z „posiadaniem przez rolnika gospodarstwa rolnego” należy odwołać się do definicji takiego gospodarstwa zawartej w art. 55[3] KC. Stosownie do niej za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. W powyższym znaczeniu, gospodarstwo rolne jest zespołem różnorodnych składników, tworzących zorganizowaną całość gospodarczą. Obejmuje ono prawa do rzeczy, zwierząt oraz prawa i obowiązki związane z prowadzeniem działalności o określonym profilu.
Wyrok SA w Białymstoku z dnia 29 maja 2014 r., I ACa 120/14
Standard: 17902 (pełna treść orzeczenia)