Odzwierciedlenie rzeczywistego przebiegu protokołowanej czynności (art. 148 § 2 k.p.k.)

Wypowiedź osoby, w której posiadaniu ujawniono przedmioty przestępstwa w drodze niewymagających sporządzenia protokołu czynności operacyjno-rozpoznawczych, nie jest tożsama ze złożeniem oświadczenia w trybie określonym przepisami art. 148 § 2 w zw. z art. 143 § 1 pkt 6 k.p.k., i podlega dowodzeniu przy pomocy innych, niż protokół przeszukania dowodów, odpowiadających wymogom prawa procesowego.

Objęcie generalnym zakazem dowodowym treści takiej wypowiedzi nie znajduje przy tym żadnych podstaw prawnych. Idąc zaś tokiem rozumowania obrońcy, należałoby postawić pod znakiem zapytania możliwość dowodzenia jakichkolwiek, istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności, związanych z wykryciem popełnienia przestępstwa przy pomocy, należących do ustawowych zadań Policji, czynności operacyjnych. Nie sposób byłoby bowiem dopuścić możliwość czynienia ustaleń co do faktów związanych, przykładowo, z ujęciem sprawcy na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa, z pościgiem za nim i ujawnieniem porzuconych lub znajdujących się przy nim przedmiotów przestępstwa, przy jednoczesnym braku możliwości dowodzenia faktów związanych z zachowaniem ujętego, w tym z jego wypowiedziami co do tych przedmiotów. Taki też brak konsekwencji zaprezentował autor kasacji, który nie kwestionował możliwości przeprowadzenia dowodów z zeznań policjantów i wyjaśnień oskarżonego co do okoliczności związanych z ustalaniem tożsamości oskarżonego, a jedynie dotyczących jego słownej reakcji na fakt wykrycia przy nim przedmiotów przestępstwa.

Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2004 r., IV KK 234/03

Standard: 35463 (pełna treść orzeczenia)